ေလယူေလသိမ္း ကြာျခားခ်က္(၁)

(ညအလကၤာ ေရးသားထားတာပါ။ ဖတ္ၾကည္႔ၾကပါအံုး။)

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကေလးဘ၀ ေက်ာင္းတြင္ အဂၤလိပ္စာ စသင္သည္မွာ Noun "(နာမ္)" မ်ားျဖင့္ စသင္ခဲ့ရသလို ျမန္မာဘာသာျပန္လွ်င္လည္း "အေျပာစကား" ျဖင့္မျပန္ဘဲ? "အေရး စာစကား" ျဖင့္ ဘာသာျပန္ေပးေၾကာင္းေတြ႕ရပါတယ္။ ဤသည္မွာ အဂၤလိပ္စကားလံုး တိုးပြားေစေရးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္စကားေျပာေရးအတြက္မူ အဟန္႕အတားျဖစ္ေနေၾကာင္း သတိျပဳမိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အခုေျပာျပခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာက Verb "ၾကိယာ" မွစ၍  ျမန္မာဘာသာျပန္ရာတြင္ "စကားျဖင့္" ဘာသာမျပန္ဘဲ၊ "အေျပာစကား" ျဖင့္ဘာသာျပန္ေစလိုျခင္းျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အဂၤလိပ္စာေလ့လာလိုက္စား ၀ါသနာၾကီးေနသူတစ္ေယာက္ပါ။ အဂၤလိပ္စကား ေျပာရဲေစလိုသူ တစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါသည္။ အခုကြ်န္ေတာ္ ေဖာ္ျပမည့္အေၾကာင္းအရာမွာ အဂၤလိပ္စကားေျပာ ကၽြမ္းက်င္သြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္စကားကို လြယ္လြယ္ကူကူေျပာတတ္ေစရန္ ၊ ေျပာရဲေစရန္၊ ေျပာျဖစ္ေစရန္ အတြက္ ရည္ရြယ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႕ငယ္ငယ္က ေခါက္ရိုးက်ိဳးျပီးသင္ခဲ့ရတာေတြအားလံုး ခ၀ါခ်ျပီး အမွန္တကယ္ နားလည္းအသံုးျပဳေနေသာ အသံုးအႏႈန္းျဖင့္ သိရွိေစလိုျခင္းအတြက္ ဒီေဆာင္းပါးေလးအား ေရးသားေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ 

တန္ဖိုးရွိေသာ စကားမ်ား

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၂ရက္ ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ Stanford တကၠသိုလ္ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနားတြင္ Apple Computer ႏွင့္ Pixar Animation Studio တို႔ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ Steve Jobs ေျပာၾကားခဲ့ သည့္ မိန္႔ခြန္း

ကမၻာ့အေကာင္းဆုံး တကၠသိုလ္ႀကီးတခုရဲ့ ဘြဲ႔ရ ေမာင္မယ္မ်ားကို ေတြ႔ဆုံစကားေျပာခြင့္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အင္မတန္ ဂုဏ္ယူမိေၾကာင္း ေျပာပါရေစ။ က်ေနာ္ဟာ တကၠသိုလ္ဘြဲ႔ရ တေယာက္မဟုတ္ပါ။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ဘြဲ႔ႏွင္းသ ဘင္ အခမ္းအနားဆိုတာ ဒီေန႔မွ တက္ဖူးတာပါ။ ဒီ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနားမွာ က်ေနာ့္ဘဝ ဇာတ္လမ္းေလး သုံးပုဒ္ ေျပာပါရေစ။ မိန္႔ခြန္းအရွည္ႀကီး မဟုတ္ပါ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ အေၾကာင္းအရာေတြ မဟုတ္ပါ။ ဇာတ္လမ္း သုံးပုဒ္ ထဲ ပါ။
ပထမဆုံးဇာတ္လမ္းကေတာ့ ဆက္စပ္ပုံေဖာ္ျခင္း အေၾကာင္းပါ။

က်ေနာ္ Reed College မွာ ေျခာက္လပဲ တက္ၿပီး ေက်ာင္းထြက္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းက မခြါႏိုင္ေသးပဲ ေနာက္ ၁၈ လေလာက္ အတန္းေတြ ဆက္တက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘာေၾကာင့္ ေက်ာင္းထြက္ခဲ့ရတယ္ ထင္ပါသလဲ။

ဒီဇာတ္လမ္းက က်ေနာ္ မေမြးခင္ အခ်ိန္ကစၿပီး ေျပာျပရမွာပါ။ က်ေနာ့္ကို ကိုယ္ဝန္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ အေမဟာ အိမ္ေထာင္ မရွိေသးတဲ့ ဘြဲ႔လြန္ေက်ာင္းသူ တေယာက္ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း က်ေနာ့္ကို ေမြးစားဖို႔ ေပးလိုက္မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါ တယ္။ က်ေနာ့္ကို ေမြးစားမဲ့ မိဘမ်ားဟာ ဘြဲ႔ရပညာတတ္ေတြသာ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ အေမ့ စိတ္ထဲမွာ အႀကီးအက်ယ္ စြဲေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဥပေဒပညာရွင္ တေယာက္နဲ႔ သူ႔ဇနီးတို႔က က်ေနာ့္ကို ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း လႊဲယူလိုက္ဖို႔ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ ထားခဲ့ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္ ကို “အူဝဲ” ဆိုၿပီး ေမြးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔က မိန္းကေလးမွ လိုခ်င္ပါ တယ္လို႔ စိတ္ေျပာင္း သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အခ်ိန္မေတာ္ ညႀကီးသန္းေခါင္မွာ ေမြးစား မိဘေလာင္း တန္းစီစာ ရင္းထဲက က်ေနာ့္မိဘမ်ားကို ဖုံးဆက္ခဲ့ပါတယ္။

“ဒီမွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေယာက်ာၤးေလး တေယာက္ ရထားတယ္။ ယူမလား…” တဲ့။ မိဘမ်ားကလဲ “သိပ္ယူတာေပါ့…” တဲ့။ အဲဒီလို ေပးလိုက္ၿပီးမွ က်ေနာ့္ရဲ့ အေမဟာ ဘြဲ႔ရပညာ တတ္မဟုတ္တာ၊ က်ေနာ့္ရဲ့ အေဖဟာလဲ အထက္ တန္းေက်ာင္း ေတာင္မွ မေအာင္တာကို က်ေနာ့္ ေမြးမိခင္က သိသြားတာပါ။ ေမြးမိခင္ဟာ ေမြးစားစာခ်ဳပ္မွာ သေဘာတူေၾကာင္း လက္ မွတ္ထိုးမေပးခဲ့ပါဘူး။ ေနာင္လေပါင္း အေတာ္ၾကာၿပီး က်ေနာ့္ရဲ့ မိဘေတြက က်ေနာ့္ကို “တကၠသိုလ္ ထားေပးပါ့မယ္…” လို႔ ကတိေပးမွ ေမြးမိခင္က စိတ္ေလ်ာ့ၿပီး လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့တာပါ။