လူဦးေရ နွင့္ အုပ္စုမ်ား
ဆလံုေတြ ဆိုတာက ဒီကေန့ ဒီကြ်န္း မွာေတာဝက္ လိုက္ေနတာေတြ့ရေပမဲ့ ေနာက္တစ္ေန့ အျခားကြ်န္းမွာ ခရင္း ခြာေနတာတြ့ခ်င္ေတြ့ရတတ္တာမို်း၊ ျပီးေတာ့ နယ္နမိတ္ေတြ ေရေျကာင္းအပိုင္းအျခားေတြလည္း သူတို့မသိ၊ ဒီ ကေန့ ျမန္ မာေရမွာေတြ့ေပမဲ့ ေနာက္တရက္က် ထိုင္းေရပိုင္နက္ထဲေရာက္ေနတတ္ျပန္ေရာ၊ ေနာက္ ၃-၄ရက္ဆို မေလးရွားရဲ့ လန္ ကာ ဝီနားမွာေတြ့ခ်င္ေတြ့ေနရျပန္တာမို့ သူတို့ရဲ့လူဦးေရဘယ္ေလာက္ ရိွသလဲဆိုတာေျပာရတာအလြန္ခက္တယ္။
(လြန္ခဲ့တဲ့ ၄-၅နွစ္က ျမန္မာအစိုးရက မွတ္ပံုတင္ထုတ္ေပးတယ္၊ ထိုင္းအစိုးရကလည္း ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ မိ်ဴးရိုး နာ မည္ေတြ ေပးျပီးထိုင္းလူမိ်ဴးအျဖစ္အသိမွတ္ျပုသလို၊ မေလးရွားကလည္း သူ့နယ္နိမိတ္အတြင္းက ဆလံုေတြကို မေလး ရွား တိုင္းရင္းသားဆိုျပီး အမွတ္အသားေတြ လုပ္တယ္။ ဆိုလိုတာက ဆလံုေတြရဲ့ နယ္ေျမကို သူတို့ဆနၵမပါဘဲ ခဲြျခားလိုက္တာေပါ့။ ဒီလိုလုပ္လိုက္တဲ့ အကို်းဆက္ကေန အေဖျဖစ္သူက ျမန္မာေရမွာ ျမန္မာမွတ္ပံုတင္ကိုင္ သားျဖစ္သူ ထိုင္းမွတ္ပံုတင္နဲ့ ထိုင္းလူမ်ိဴးၿဖစ္ အဲသလို အဓၶမ ခဲြျခားတာကို ခံလိုက္ရသလို ျဖစ္သြားတာေပါ့ )...
ဒီေတာ့ဘာျဖစ္သလဲ မွတ္ပံုတင္ကို ေလွေခါင္မိုးမွာထိုးျပီး ဆလံုေတြ သြားခ်င္ရာသြားေနတာဘဲ၊ ေရတပ္က တခါ တေလပါးနားရိုက္ျပီး မင္းတို့ ေနာက္တခါ ထိုင္းေရထဲသြားရင္ ပစ္ျမုတ္မယ္လို့ ျခိမ္းေခ်ာက္တာကို မ်က္နွာငယ္ေလး နဲ့ ျပန္ျကည့္ျပီး၊ ေျကာက္ပါဘီ ဆရာရယ္ ကြ်န္ေတာ္ေနာက္မသြားေတာ့ပါဘူး ဆိုျပီး ေနာက္ဆို ရင္ ေရတပ္သေဘၤာေတြ ကိုေရွာင္ျပီး ကြ်န္းျကိုကြ်န္းျကားက သြားျမဲတိုင္းသြားတာဘဲ...
ဥပမာ- လာတာ (Lata) လို့ သူတို့ေခၚတဲ့ ထိုင္းေတြရဲ့ ေကာ့ဆူရင္း( ရွမ္းကြ်န္းမဲ ) -
Surin Marine National Park ဟာ ဂ်ာဒက္လို့ ဆလံုေတြေခၚတဲ့ ျမန္မာ့ေတာင္ဘက္စြန္း ေရတပ္စခန္းတည္ရိွရာ ဇာဒက္ျကီးကြ်န္း
-St.Mattew နဲ့ က နီးနီးေလးရယ္၊ လွမ္းျကည့္ရင္ေတာင္ ျမင္ေနရတာမို့ ဒီကြ်န္းျကီး ၂ကြ်န္းမွာ အေျခခ်တဲ့ ဆလံုေတြက သြားလိုက္ လာ လိုက္ေပါ့။ နွစ္နိုင္ငံေရပိုင္နက္ဆိုတာ သူတို့အတြက္ဘယ္လိုမွ မသက္ေရာက္ပါဘူး၊ ၂ဘက္ ေရတပ္သားေတြရဲ့ မူးမူးနဲ့ တခါ တေလ ပါးအရိုက္ခံရတာ၊ ေဆာင့္အကန္ခံရတာ တို့ကလဲြရင္ေပါ့။ ဒီေတာ့ လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ လဲဆို တာ ေျပာဖို့ အရမ္း ခက္တယ္။
စည္းစနစ္အရမ္းက်တဲ့ ျဗိတိသွ်ေတြကေတာ့
Boy Scouts တို့
Girl Guides တို႔သံုးျပီး အတတ္နိုင္ဆံုး ဆလံု လူ ဦးေရကိုရေအာင္လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္ ၁၉၁၁ေလာက္မွာေပါ့။ အဲဒီဆလံုသန္းေခါင္စာရင္းအရ တစ္ေထာင္ရွစ္ရာ ကိုးဆယ့္ သံုးေယာက္ ရိွတယ္လို့ဆိုပါတယ္။ က်ား-၉၆၄ေယာက္နဲ့ မ-၉၂၅ေယာက္ရိွခဲ့သတဲ့။ ဒီအေရအတြက္ဟာ ထားဝယ္ ကြ်န္း ကေန ေကာ့ေသာင္းအထိ ဧရိယာမွာပါ။ ထိုင္းနဲ့ မေလးဘက္မွာရိွတဲ့ ဆလံုေတြ မပါေသးပါဘူး။ဒီသန္းေခါင္စာရင္းဟာ ဆလံု တစ္ေယာက္ကို ၂ခါေရတြက္မိတာတို့ လူမေရာက္တဲ့ ကြ်န္းျကိုကြ်န္းျကားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ဆလံုေလွေတြကို မေရ တြက္ မိ တာတို့လည္းရိွနိုင္ပါတယ္။
Walter Graninge White ကေတာ့ ေညာင္းမိႈင္း (
Elphinstone island)၊ ဒံုး (
Ross island)၊ ကတန္ (
King island)၊ ပဥၥဘု
(Bentik island)၊ နဲ့ လက္စြက္ေအာ္ (
Domel island) ကြ်န္းတစ္ဝိုက္မွာတင္ သူဖာသာသူ စာရင္းေကာက္ယူတာ အနည္းဆံုး ဆလံု၂၅ဝဝ ေလာက္ရိွတာ ေတြ့တယ္လို့ ဆိုပါတယ္၊ သူ့ကဆက္ျပီး ဇာဒက္ကြ်န္းအုပ္စုဟာ ပိုျကီးတဲ့ ဆလံုအုပ္စုျဖစ္လို့ ဒံုးအုပ္စုထက္ပိုမ်ားမယ္လို့ ယူဆခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ျမိတ္ကြ်န္းစုမွာ ဆလံု ၅ဝဝဝေလာက္ရိွတယ္လို့ သာမန္ေကာက္ခ်က္ခ်နိုင္ပါတယ္၊ ဒါက ၁၉၁၁ခုနွစ္ကေပါ့ေနာ္ ...
ဒါေပမဲ့ နွစ္ေပါင္း ၉ဝျကာ ၂ဝဝ၁ခုနွစ္မွာ ဆလံုစုစုေပါင္း ၁ဝဝဝေတာင္ မျပည့္ခ်င္ေတာ့တာ အံ့ျသ ဘြယ္ေတြ့ရ တယ္။ လူဦးေရဆိုတာ ျကာေလမ်ားလာေလမဟုတ္လား၊ ျပီးေတာ့ ျမစ္ဝကြ်န္း၊ ရန္ကုန္နဲ့ ပဲခူးနယ္က မြန္ေတြ ေပ်ာက္ ကြယ္ သြားသလို၊ တေကာင္းကေန ျပည္အထိက်ယ္ျပန့္တဲ့ ေဒသျကီးက ပူ်ေတြေပ်ာက္သြားသလို၊ လူမိ်ဳးအခ်င္းခ်င္း အျမိဳခံလိုက္ ရတဲ့ ပံုစံလည္း မေတြ့ရဘဲနဲ့ ဘာလို့ဆလံုေတြ ေပ်ာက္ကုန္တာလည္း။
၂ဝဝ၁ မွာ ေဒါက္တာဂ်က္အီဗာေနာ့ရဲ့ ေလ့လာခ်က္အရ
>>> ေညာင္ဝီမွာ ေလွ ၁၁စင္း နဲ့ အေျခတက်အိမ္ေဆာက္ေနတာမေတြ့ရဘူး (၂ဝဝ၆ မွာကြ်န္ေတာ္ေတြ့ရတာ ေလွ ၆စီးနဲ့ အိမ္ေဆာက္ေနတဲ့ ဆလံုေတြပဲေတြ့ရေတာ့တယ္)
>>> ဂ်ာလန္းမွာ ေလွ ၂၉စင္းနဲ့ အေျခတက်အိမ္ေဆာက္ေနတာမရိွ (အဲဒါေတာ့ကြ်န္ေတာ္မသိဘူး လမ္းေျကာင္း မ သင့္ေတာ့ ဂ်ာလန္းကို ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ခဲ့ရဘူး၊ ျပီးေတာ့ ဂ်ာလန္းကြ်န္းမွာ အေျမွာက္တပ္ထိုင္ထားတာ ဒီျပင္ သစ္ေဒါက္ တာဘယ္လိုလုပ္ဝင္သြားသလဲ ကြ်န္ေတာ္မစဥ္းစားတတ္)
>>> မျကံုဂလက္မွာ ေလွ၂၅စင္း နဲ့ အိမ္ေျခ၅ဝေတြ့ရတယ္ (ေလွေတြနည္းသြားေပမဲ့ အိမ္ေတြအမ်ားျကီး ကြ်န္ေတာ္ေတြ့ ခဲ့ရပါတယ္)
>>> ဇာဒက္ျကီးမွာ ေလွ၃ဝနဲ့ အိမ္၇ဝ (ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ပါ)
>>> ဆူရင္း မွာ ေလွ၁၂စင္း နဲ့ အိမ္၂ဝ (အခု ေလွ၂၉စင္းနဲ့ အိမ္ေတြ ၄ဝေလာက္ေတြ့ရတယ္၊ ဆူနာမီျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္မွာ အကူညီေတြရတာေျကာင့္ ဆူရင္းကဆလံုေတြ ပိုအဆင္ေျပေနသလိုဘဲ၊ ဒီေတာ့ ဇာဒက္က သူတို့ေဆြမို်းေတြကို သြားေခၚလာသလားမသိ)
>>> လငန္းမွာ ေလွ၁၅စင္းနဲ့ အိမ္၁၅လံုး (ေလွ၁ဝစင္းနဲ့ အိမ္၁၈လံုးေတြခဲ့ရတယ္)
>>> ပဥၥဘု နဲ့ မီးစိမ္းမွာ ေလွ၁ဝစင္း (ကြ်န္ေတာ္ ၈စင္းေတြ့ခဲ့ရတယ္)
>>> ေညာင္မိွုင္းမွာ ေလွ၂၁စင္းနဲ့ အိမ္ ၃ဝ ဒါေပမဲ့ ေလွေတြက ဆလံုပံုစံထက္ ျမန္မာေလွပံုစံပိုမ်ားတယ္
>>> ဒံုမွာက ရြာ ၂ရြာ၊ ဆလံု၃ဝဝေလာက္ရိွမယ္၊ ေလွက၁၅စင္းနဲ့ အိမ္ကအလံုး၅ဝ (ဗမာ နဲ့ ကရင္အိမ္ေတြနဲ့ေရာေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မခဲြတတ္ဘူး) ....
ဆလံုအုပ္စုမ်ား နွင့္ ဘာသာစကား
ေယဘူယ်အေနနဲ့ ျမိတ္ကြ်န္းစုထဲက ဆလံုေတြကို အုပ္စုသံုးစု ခဲြလို့ရပါတယ္။
၁) ဒံုးအုပ္စု - ဒံုး (
Ross island)၊ ေညာင္မိႈင္း (
Elphinstone island)၊ မီးစိမ္း (
Lioyds island) နွင့္ ပဥၥဘု (
Bentik island) ...
၂) လန္းပိအုပ္စု - လငန္း (
The sisters islands)၊ လန္းပိ
(Lampi island)၊ မျကံုဂလက္ (
Pulu Nala island)၊ ေညာင္ဝီ(
Pulu Bada)၊ ကြ်န္းဖီလာ(
Gt.Swinton island)၊ ဂ်ာလန္း(
Lough Brough island) ...
၃) ဇာဒက္ျကီးအုပ္စု - ဇာဒက္ျကီး (
St.Mattew island)၊ ဇာဒက္ကေလး (
St.Luke island)၊ သံကြ်န္း
(Davis island)၊ ဆူရင္း (
Surin island of Thailand)
ဆိုျပီးေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။ အုပ္စုခဲြတာ ဦးေဆာင္သူကဲြလို့သာ ခဲြနိုင္တာျဖစ္ျပီး အေနအထိုင္၊ အစားအေသာက္၊ အေလ့အထနဲ့ ဘာသာစကား ေျပာင္းလဲမႈသိပ္မေတြ့ရပါ၊ ဒါေပမဲ့ ဒံုးအုပ္စုနဲ့ ဇာဒက္အုပ္စု စကားေျပာတာ နည္းနည္းပါးပါး ကဲြျပားေနတာရိွတယ္လို့ ဆလံုဘာသာစကားကြ်မ္းက်င္သူေတြက ဆိုပါတယ္၊ ေလသံဝဲတာရိွသလို အခို့်လံုးဝမတူတဲ့ အေခၚေဝၚေတြလည္းရိွသတဲ့။ ဆလံုေတြစကားရဲ့ ၄ဝရာနုန္းက ပသွူ်း(မေလး) စကားပါ -မေလးေရွးေဟာင္းစကားဆိုပါေတာ့။ ဘာသာစကားေလ့လာသူေတြစကားအရ ဟိုး ကေမၻာဒီယားနဲ့ ဗီယက္နာမ္ေတာင္ပိုင္းမွာ တခါက ထြန္းကားခဲ့ဖူးတဲ့ ဃ့ောစေ နိုင္ငံျကီးမွာ ေျပာတဲ့ စကားလို့ ဆိုျကပါတယ္...
ကြ်န္ေတာ္သတိထားမိတာကေတာ့ ဒံုးအုပ္စုမွာ ထိုင္းစကားတတ္တဲ့ ဆလံုေတြအရမ္းနည္းျပီး၊ ဇဒက္ျကီးအုပ္စုက ဆလံုေတြမွာကေတာ့ ထိုင္းစကားေျပာတတ္သူ အေတာ္မ်ားပါတယ္။ အဲဒံုးအုပ္စုနဲ့ လန္းပိအုပ္စုမွာ ပသွူ်းစကား (မေလးစကား)တတ္တဲ့ ဆလံုေတြအေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ့ရပါတယ္။
ဆက္ရန္......
Credit to Mokenlay (Myanmar Cupid)
Posted by ဂ်စ္တီး
