♥♥♣ေသခ်ာတြက္ၾကည့္ရင္
အထီးက်န္ ရွင္သန္ခဲ့တဲ့ ေလးနွစ္
ျဖတ္သန္းခဲ့ရ ခရီးၾကမ္း
ေတြ႕သမွ် boss ေခၚ
‘ရွဲရွဲ’ ေတြမိုးလံုးျပည့္
ရယ္ျပေနရတဲ့ ငါ့ပါးစပ္
အာေတြေတာင္ေညာင္းလို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ ရြံမိတယ္။
♥♥♣အရင္ကေတာ့…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္
ေရာင္စံုအလႊာ မတူသူေတြၾကား ရွင္သန္ဖို႔
ေရဆန္ကိုေလွာ္ ေလဆန္ကိုေက်ာ္ခဲ့တယ္။
♥♥♣ေမွ်ာ္ခဲ့မိပါရဲ့ ဒီကြန္ကရစ္ ေတာအုပ္ထဲမွာ
အတၱမီးေတြကထိန္ထိန္လင္းလို႔
ငါတို႔မိုးအလင္း ကခဲ့ၾကတာေပါ့။
♥♥♣ေျဖသိမ့္စရာက ဘာလဲ
မိုးခ်ဳပ္လို႔ အိမ္မျပန္ ဘ၀အေမာေတြကို
ခဏ ေပ်ာ္ေစတဲ့ ‘ အယ္ကိုေဟာ’ ေတြ
ေခါင္းထဲေလာင္းထည့္ၾက
ေ၀းေနၾကရ တို႔ေတြ ဘယ္မွာလဲ မိသားစုဘ၀။
♥♥♣တစ္ခါတစ္ေလလည္း ေယာင္ရမ္းတမ္းတ
အေမ့အိမ္ကထမင္း၀ိုင္း
အသားမပါတဲ့ညစာ ဆိုလည္း
KFC ထက္ေတာ့ သာပါတယ္။
♥♥♣ေသြးမတိတ္တဲ့ အနာေတြနဲ႔
ေခ်ြးသိပ္ခ်င္လြန္းလို႔
ေႏြးေထြးတဲ့ အေမ့အိမ္ ျပန္ခ်င္ပါတယ္။
အေျခအေနကို အရင္းစစ္ အရင္းအျမစ္ေတြလည္းဆြဲမႏုတ္ႏိုင္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ပန္းတိုင္တစ္ခုအတြက္
အတၱေတြ ေျမျမဳပ္ မာနေတြမီးရွိဳ႔ျပီး
ငါတို႔ ဒီဇာတ္ကိုပဲ ရင္နာနာနဲ႔
ဆက္ကေနရဦးေတာ့မွာေပါ့။။။။။Nyinyist
Posted by John
