စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းကိုရြတ္ဆိုရာတြင္လည္း ဖိသံပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ I went to school. ကိုေျပာရာတြင္ went နွင့္ school ကို အျခား I နွင့္ to တို ့ထက္ ပိုရွည္ရွည္နွင့္ က်ယ္က်ယ္ ေျပာ ေလ့ရွိပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ နာမ္၊ ၾကိယာ စသည့္ အခ်က္အလက္ကိုေဖာ္ျပသည့္ content words ဟု ပညာရွင္မ်ားကေခၚၾကေသာ စာလံုးမ်ားကို နာမ္စား၊ ၀ိဘတ္စသည့္ စာေၾကာင္းတည္ေဆာက္သည့္ function words ဟုပညာရွင္မ်ားကေခၚၾကေသာ စာလံုးမ်ားထက္ ပိုျပီး က်ယ္က်ယ္ နွင့္ ရွည္ရွည္ ရြတ္တတ္ၾကပါသည္။ အထက္ပါစာေၾကာင္းတြင္ ဘယ္ကိုသြားသည္ဆိုသည့္ အခ်က္အလက္ကို အသားေပးျပီး wentနွင့္ school ကို ဖိသံျဖင့္ ထြက္ပါသည္။ ဤသေဘာကိုသိလွ်င္ နားေထာင္ရာတြင္ ဖိသံနွင့္ ထြက္သည့္စကားလံုးမ်ားကိုပိုျပီး သတိျပဳလွ်က္ ၾကားေအာင္နားေထာင္သင့္ပါသည္။
နားေထာင္က်င့္နည္းေသးလွ်င္ မည္သည့္စကားလံုးမ်ားကို ဖိသံနွင့္ ထြက္သြားသည္ကို အလြယ္တကူဖမ္းမိဦးမည္ မဟုတ္ပါ။ ထို ့ျပင္ စာေၾကာင္းမ်ားတြင္ စကားလံုးတစ္လံုးနွင့္တစ္လံုးကို တစ္ဆက္တည္း ရြတ္သြားသည္ကိုလည္း နားယဥ္ဦးမည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အၾကားစြမ္းရည္တိုးတက္ လိုလွ်င္ မ်ားမ်ားနားေထာင္၍ ေလ့က်င့္ျခင္းမွတပါး အျခားမရွိပါ။
