ေရႊၿပည္ၾကီးရဲ႕ အေၿခအေနေတြက အရင္ထက္စာရင္ ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာၿပီ ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ၿငင္းလို႕ မရပါဘူး။ ေ႔ရွဆက္ၿပီးေတာ႕လည္း ေကာင္းလာနိူင္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္႔လို႔ရတဲ႕ အေၿခအေနပါ။ နိုင္ငံရဲ႕ အေၿခအေနက တိုးတက္သင္႔သေလာက္ တိုးတက္မွဳမရွိဘူး ဆိုတာကေတာ႔ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းက နိုင္ငံေရး ေပၚလစီ ေတြေၾကာင္႔ ၿဖစ္တယ္ ဆိုတာလည္း အားလံုးအသိပါ။ အခုေတာ႔ ဒီေပၚလစီ ေတြလည္း တၿဖည္းၿဖည္း နဲ႔ ေၿပာင္းလာေနပါၿပီ။ အပ္ခ်ေလာင္းဆိုၿပီး အရာရာ ကို ခ်က္ ခ်င္း ၾကီး ေၿပာင္းလဲဖို႔ေတာ႔ မလြယ္ပါ။ ဆိုေတာ႔ စိတ္ရွည္ရပါမယ္။ အဓိက ေၿပာခ်င္တာက နိုင္ငံေရး အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ စီးပြားေရး နဲ႔ အလုပ္အကိုင္ အခြင္႔ အလမ္းမ်ား အေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးတင္ၿပ လိုၿခင္းပါ။
Mobile Labor Market ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ အရ အလုပ္အကိုင္ အခြင္႔ အလမ္းမ်ားေပါ မ်ား တဲ႔ ေန ရာေဒသ ဆီသို႔ ေ႔ရႊေၿပာင္းရတဲ႔ သဘာ၀အတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေရႊၿမန္မာ ေတြလည္း မ်ားေသာ အားၿဖင္႔ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ စကၤာပူ စသၿဖင္႔ ေၿပာင္းေ႔ရႊလုပ္ကိုင္ ၾကရပါတယ္။ ကိုယ္႔တုိင္းၿပည္ က အ လုပ္ေကာင္း ေကာင္း မေပးနိုင္လို႔သာ ေၿပာင္းေ႔ရႊလုပ္ကိုင္ ၾကရေပမယ္႔ ဘယ္သူမွ သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ မလုပ္ခ်င္ၾကပါဘူး။ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံု ေတြ႔ၾကပါလိမ္႔မယ္။ ဒီလိုေတြ႔ ၾကတာလည္း အဆန္းေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ ဘယ္သြားသြား ဒါမ်ိဳးေတြ ကေတာ႕ ၾကံဳရလိမ္႕ မည္ဟုထင္ပါသည္။ နည္းနည္းဆိုးတာ နဲ႕ မ်ားမ်ားဆိုးတာ သာ ကြာၿခားပါလိမ္႔မည္။ အခြင္႔ အေရးမတူတာ သြားေၿပာလို႔ မရပါ။ ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးခ်င္း တူတာ ေတာင္ အခြင္႔အေရးရတာခ်င္း တူရဲ႕လား စဥ္းစားၾကည္႔ပါ။
အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ၿပန္ၾကရမဲ႕ သူေတြဆိုေတာ႕ သိပ္မၾကာခင္မွာ အခ်ိန္တန္ေတာ႕ မယ္ထင္ပါတယ္။ ရတာခ်င္း သိပ္မကြာရင္ေတာ႔ ၿပန္ခ်င္ၾကတဲ႔ သူေတြခ်ည္းပါပဲ။ သူမ်ားနိုင္ငံမွာ အေၿခက်ေနတဲ႔ စီးပြားေရး သမားေတြ ကအစ အလုပ္သမားအဆံုး ၿပန္မယ္ ဆိုတာခ်ည္းပါပဲ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ သမွ်ေတာ႔။ ၿပည္ပက ရင္းႏွီး ၿမွဳပ္ႏွံမဲ႔ သူေတြလည္း အေၿခအေနေပးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ ၀င္လာဖို႔ ၿပင္ေနၾကတာေတြ႔မွာပါ။ ဒါေတြက လည္းတကယ္ေကာင္းတာေတြပါ။ ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္သာ တကယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာရင္ ထိုင္းတို႔၊ မေလးတို႔ ၊ စကၤာပူတို႕ ကို ဘာမွ သြားၿပီး ေအာက္က်ခံေနစရာ မလိုေတာ႔ပါဘူး။ တခု သတိထားရမွာ ကေတာ႔ ဒီနိုင္ငံေတြက ဥေရာပ တိုင္းၿပည္ေတြနဲ႕ ဆက္ဆံလုပ္ကိုင္လာတာ ၾကာၿပီၿဖစ္တဲ႕ အတြက္ အေတြ႔အၾကံဳ အေတာ္ရွိေနၿပီ ၿဖစ္ပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းၾကီး ပခံုးခ်င္း ယွဥ္နိုင္ဖို႔ ေတာ႔ မလြယ္လွပါဘူး။ ဒီေတာ႔ ေကာင္းတာေတြ ေလ႔လာ သင္ယူၿပီး ကိုယ္႔နိုင္ငံ မွာ အသံုးခ်ဖို႔ပါပဲ။
ခ်က္ခ်ုင္းၾကီၤး ဇြတ္ၿပန္ဖို႔ ဆိုတာ လည္း မလြယ္ေသးပါဘူး။ ကိုယ္႔ အေၿခအေနက ဒီအခ်ိန္ၿပန္ဖို႔ သင္႔ၿပီ ဆိုတဲ႕ သူေတြကေတာ႔ တမ်ိဳးေပါ႔ေလ။ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ ေသခ်ာေမးရမွာ ကေတာ႔ ငါတကယ္ကို အဆင္သင္႔ ၿဖစ္ၿပီလားဆိုတာပါပဲ။ ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ ၿပန္ၿပီးေတာ႔၊ ကြ်မ္းက်င္ အလုပ္သမားလား၊ အင္ဂ်င္နီယာ လား၊ မန္ေနဂ်ာလား၊ ဒါရိုက္တာလား စသၿဖင္႔ေပါ႔ေလ။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ကိုယ္႔အတြက္ တခုခုေတာ႔ ပါေအာင္ ယူသြားေစခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္႔ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ရတာ ေခ်ာင္တယ္ ဆိုတဲ႔ အသိနဲ႔ ၿပန္တာထက္ ဟိုေရာက္ ရင္ စနစ္တက် နဲ႔ ဘယ္လို လုပ္လိုက္မယ္ ဆိုတဲ႔ စိတ္ကူး နဲ႔ ၿပန္မယ္ ဆိုရင္ အေကာင္းဆံုးပါ။ တခ်ိဳ႕ က ႏိုင္ငံၿခားေရာက္တာနဲ႔ ၿမန္မာၿပည္ ကလူေတြ က္ို အထင္ေသးခ်င္ၾကတယ္။ တကယ္တမ္းက အဲဒီလူေတြ ေတာ္တာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ အခက္အခဲေတြ ၾကားက ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားႏ္ိုင္တဲ႔ သူေတြ အမ်ားၾကီး ပဲ။ ကိုယ္ဆိုရင္ေကာ ဒီလို လုပ္ႏိုင္ မလားဆိုတာ ကိုယ္႔္ကိုကိုယ္ ေမးၾကည္႔ေစခ်င္တယ္။ ဒီမွာ အဆူအေငါက္ ခံၿပီး လုပ္ေနရတဲ႔ ကိုယ္႔အေၿခအေနကိုလဲ မေမ႔သင္႔ဘူး။ ေၿပာခ်င္တာက ကိုယ္႔ကို ကိုယ္ အထင္မၾကီး ဖို႔ နဲ႔ ဟုတ္လွၿပီ မမွတ္ဖို႔ပါ။
သိပ္မေ၀းေတာ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံမွာ ကိုယ္႔စိတ္ကူး ေလးေတြ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရင္း ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ေရး အတြက္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္ တဲ႔ ဖက္ကေန တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၀ိုင္း၀န္း လုပ္ကိုင္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၿပန္လည္ ဆံုေတြ႔ၾကဖို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
Posted by ဂ်စ္တီး
