Saturday, July 09, 2011

ယမမင္း ႏွင္႔ Bill - Gates

မိုက္ခရိုေဆာ့ခ္၏ ဖခင္ Bill - Gatesမွာ မေတာ္တဆ ကားတိုက္မွုျဖင့္ေသဆံုးသြားသည္။ (တကယ္မထင္ေစခ်င္ပါ)။ ယမမင္းက “ ခင္ဗ်ားကို နတ္ျပည္ပို႔ရမလား၊ ငရဲျပည္ပို႔ရမလား ဆံုးျဖတ္လို႔ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ကြန္ျပဴတာေတြကို ထီထြင္ျပီး လူေတြကို ခင္ဗ်ား အမ်ားၾကီး အက်ဳိးျပဳခဲ့တယ္။ အံ့မခန္းတဲ့ အသံုး၀င္ WINDOWS ေတြကိုလည္း တီထြင္ခဲ့တယ္။ နတ္ျပည္သြားခ်င္သလား၊ ငရဲျပည္ သြားခ်င္သလား ခင္ဗ်ားဘာသာ ဆံုးျဖတ္ေပေတာ့”ဟု ေမးေလ၏။ Bill – Gates ကလဲ “ နတ္ျပည္နဲ႔ ငရဲျပည္ ဘာမ်ားကြာျခားပါသလဲ” လို႔ၿပန္ေမးပါသည္္။ ယမမင္းက “ခင္ဗ်ားဆံုးျဖတ္လို႔ ရေအာင္ အဲဒီ ေနရာနွစ္ေနရာကို က်ဳပ္အရင္လိုက္ျပမယ္”ဆိုၿပီး Bill – Gates ကိုေခၚေဆာင္သြားပါသည္္။ သို႔နွင့္ ငရဲျပည္သို႔ သူတို႔ေရာက္လာၾကသည္္။ ငရဲျပည္မွာ သန္႔ရွင္းေသာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္၊ ျဖဴေဖြးေသာ သဲျပင္နွင့္ မိန္းမလွေလးမ်ားျဖင့္ လွပေနသည္။ Bill - Gates မွာ အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္သြားသည္။ သို႔နွင့္ နတ္ျပည္သို႔ သူတို႔ ေရာက္လာၾကျပန္သည္။ နတ္ျပည္မွာ လွပေသာ တိမ္တိုက္နွင့္ နတ္သမီးမ်ား ေပ်ာ္ပါး ေနၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ငရဲျပည္ေလာက္ စဲြေဆာင္မွုမရွိေပ။ Bill - Gates “ကြ်န္ေတာ္ ငရဲျပည္ပဲ သြားမယ္” ဟု ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါသည္။
ယမမင္းကလဲ “ေကာင္းျပီေလ ခင္ဗ်ားကို ငရဲျပည္ပို႔ု႔ေပးမယ္” ဆိုၿပီး Bill - Gates ကို ပို႔ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္နွစ္ပတ္ၾကာေသာ္ ယမမင္းမွာ ဒီသန္းၾကြယ္သူေဌး ငရဲျပည္မွာ ဘာမ်ားလုပ္ေနသလဲ ဟု သိခ်င္ေသာေၾကာင္း ငရဲျပည္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ Bill - Gatesမွာ လက္က်င္း၊ ေျခက်င္းမ်ားခတ္ျပီး အနွိိပ္စက္ခံေနရသည္။ Bill - Gates “ဒီေနရာဟာ အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ခဲ့တဲ့ မိန္းမလွေလးေတြေရာ၊ သဲျဖဴျဖဴနဲ႔ ပင္လယ္ ကမ္းစပ္ေတြေရာ ဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ” ဟုေမးလိုက္သည္။ ယမမင္းက “ ေအာ္ ဒါတာေတြလား....အဲဒါေတြက Screen Saver ေတြေလ...”ဟု ၿပန္ေၿဖလိုက္ပါေတာ႔သည္။
Posted by သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး

ေက်င္းစာသင္ခန္းထဲက ကမာၻလံုး

တခါက ပညာေရး၀န္ၾကီး တစ္ဦးဟာ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ၾကည့္ရွဳစစ္ေဆးဖို႔ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အတန္းတစ္တန္းထဲ ၀င္ၾကည့္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ ကမာၻလံုး တစ္လံုး တင္ထားတာေတြ႔လို႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ေခၚျပီး ........
“ဒီကမာၻၾကီးဟာ ဘာလို႔ ၂၃ ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္း ဒီဂရီ တိမ္းေစာင္းေနသလဲ” လို႔ေမးလိုက္တယ္။ ေမးခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားက ပ်ာပ်ာသလဲနဲ႔ “ကြ်န္ေတာ္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး...” လို႔ ျပန္ေျဖတယ္။ ပညာေရး၀န္ၾကီးက ၀င္လာတဲ့ ေနာက္ေက်ာင္းသားတစ္ဦီးကို ေမးလိုက္ျပန္တယ္။ ေက်ာင္းသားက လက္ကာျပျပီး...
“ကြ်န္ေတာ္အခုမွ ၀င္လာတာ... ကြ်န္ေတာ္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ ေျဖျပန္တယ္။ ပညာေရး၀န္ၾကီးက ဆရာဖက္လွည့္ျပီး “ဒါ..ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ” လို႔ (ဆရာက တပည့္ေတြကို ဘယ္လို သင္ခဲ့သလဲဆိုတဲ့ ပံုစံနဲ႔) ေမးလိုက္တယ္။
ဆရာက ေတာင္းပန္တဲ့ ေလသံနဲ႔ “သူတို႔ကို အျပစ္တင္လို႔ မရပါဘူး..ဒီကမာၻလံုးက၀ယ္လာကတည္းက ၂၃ ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္း ဒီဂရီတိမ္းေစာင္းေနတာပါ” လို႔ျပန္ေျဖတယ္။ ပညာေရး၀န္ၾကီးက ခရမ္းခ်ဥ္သီးလို႔ ေပါက္ကဲြေတာ့မယ့္ မ်က္ႏွာနဲ႔ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးဖက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးက “ေျပာရမွာ အားေတာ့နာတယ္...ေက်ာင္းက ရန္ပံုေငြ အခက္အခဲျဖစ္ေနလို႔ ဒီကမာၻလံုးကို လမ္းေဘးေစ်းမွာ ၀ယ္ခဲ့လို႔ အခုလိုတိမ္းေစာင္းေနတာပါ” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့တယ္။ 
 Posted by သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး