Sunday, April 24, 2011

ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ English Language အေၾကာင္း (၁)

        စလံုးမွာလူေၿပာအမ်ားဆံုး စကားကေတာ႔ Already ဆိုေသာ စကားၿဖစ္မည္ထင္သည္။ ဒါေပမယ္႔ အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ နားထဲမွာေတာ႔ Ready ပဲၾကားေနၾကမွာ ၿဖစ္သလို ကိုယ္တိုင္ လည္း လိုက္ ေၿပာ ေန ၾကတာေတြ႔ရသည္။ တကယ္တမ္း စလံုး တရုတ္ေတြ ကေတာ႕ Already ဟုအသံထြက္ၾက ပါသည္။ ဒါ ေပမယ္႔သိၾကတဲ႔အတိုင္း တရုတ္ေလသံ ကမေပ်ာက္ေတာ႔ အယ္ဒီ ဟုၿဖစ္ေနၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဖဦးထုတ္ ေတြကေတာ႔ Already ဟု တစ္တစ္ခြခြ ကို အသံထြက္ေလသည္။
         ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာခ်င္တာ ကေတာ႔ သူမ်ားကို လိုက္မတုရန္ ၿဖစ္သည္။ Workers ေတြ ဘယ္လိုပဲ အသံထြက္ထြက္ ကိုယ္ကေတာ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္္ အသံထြက္တာ အေကာင္းဆံုး ၿဖစ္မယ္ မ ဟုတ္လား။  ၿမန္မာေတြ အေနနဲ႔ မွန္ေအာင္လဲ အသံထြက္နိုင္တာပဲေလ။ ဘယ္သူကမွေတာ႔ ဘာမွလာ ေၿပာမွာမဟုတ္ေပမယ္႔ အက်င္႔ဆိုတာပါတတ္သည္။ ေကာင္းတာပဲ အတုယူေစခ်င္ပါသည္။
Posted by ငခဲ

စင္ကာပူ မွာ အလုပ္ရွာရေသာ အခက္အခဲမ်ား

              အင္း ၂၀၀၅ ခုနွစ္ေလာက္ ကေပါ. ၿမန္မာၿပည္ မွာေနရင္း စင္ကာပူမွာ သြားအလုပ္လုပ္ခ်င္ေတာ. စင္ကာပူ က အလည္ၿပန္လာတဲ.ကုိကုိ၊မမ ေတြရဲ. စကားေတြ နားစြင္.ရတာေပါ.။ သူတုိ.ေတြရဲ. အေၿပာအရ စင္ကာပူမွာေလာေလာဆယ္ Draft man (Auto CAD)အလုပ္ဟာ ရွာရလြယ္တယ္ ေပါ.ေနာ္.။ ဒါေၾကာင္. ကုိယ္လဲ ၿမန္မာၿပည္ မွာ Auto CAD ကုိေဇာက္ခ် ေလ.က်င္.လုိက္ပါေတာ.တယ္။ သင္တန္း ေတြ တက္တယ္ေပါ.ေနာ္။ ဒါနဲ. လာမယ္္ လာမယ္္ နဲ. လုပ္ တာ စိတ္ကပါေပမယ္. ေငြကမလုိက္နုိင္ေတာ. ေငြစုရင္း ၂၀၀၈ ခုနွစ္ နွစ္လယ္ထိေရာက္သြား တာေပါ.။ စလံုး ကုိ လာဖုိ.လဲ အားလံုးေသေသခ်ာခ်ာ ၿပင္ဆင္ရတယ္ေနာ္။ ၿမန္မာၿပည္ ကတည္း က သူငယ္ခ်င္း ကုိ ေနစရာ တေနရာ ရဖုိ.၁လေလာက္ၾကိဳေၿပာရတယ္။ အဲ.လုိမွ မဟုတ္ရင္ ေရာက္လာလုိ. ေနရာစရာ မရ လုိ. တည္းခုိခန္း ေတြ ၊ သူမ်ား အိမ္ဧည္.ခန္းေတြ ကပ္ၿပီး အိပ္ရတာ ေတြ ၿဖစ္မယ္ လုိ. သူငယ္ခ်င္းကေၿပာၿပထားတယ္ေလ။
           

အထီးက်န္ၿခင္း – Loneliness

            အထီးက်န္ၿခင္းဆိုတာတကယ္ေတာ႔အရာမ်ားစြာကိုစြန္႔လႊတ္ဆံုးရံႈးလိုက္ရၿခင္းပါပဲ။ကုိယ္႔က ို ရစ္ တြယ ္ေန တဲ႔ ပတ္ ၀န္းက်င္၊ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ သူေတြ၊ ကိုယ္ၿမတ္ႏိုး တဲ႔ အရာ ေတြကေနအေ၀းကို ေရာက္သြားတဲ႔အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒါေတြကို ဆံုးရံႈးသြားရတဲ႔အခါ အဲဒီ အ ထီး က်န္ ၿခင္း ဆိုတဲ႔ အ ရာဟာ ရင္ထဲကို ၿပင္းၿပင္းၿပၿပ ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။

       
အဲဒီစိတ္ ၀င္ေရာက္လာတဲ႔ အခါ လူ သား တစ္ေယာက္ဟာ အမ်ားၾကီး ေၿပာင္းလဲသြားပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေၾကာက္ရြံ႕လာတယ္။ မိမိ ကိုယ္ ကိုမုန္းတီးလာတယ္။ အရာရာကိုအဆိုးၿမင္လာတယ္။ သံသယစိတ္နဲ႕ၾကည္႔တတ္လာတယ္။ အယံု အ ၾကည္ နည္း ပါး လာ တယ္။ မိမိ စိတ္ထင္ရာ ကို လုပ ္ တတ္ လာတယ္။ အေလးအနက္ထားမႈယိုယြင္းလာတယ္။နာက်င္ တယ္။ အ ခ်ိန္ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ား မွာကိုယ္႔ရဲ ႕ သိစိတ္ေရာမသိစိတ္ကပါအဲဒါရဲ႕စိုးမိုးမႈကိုခံလာ ရပါတယ္။


      

ခင္သာဇာတိ ေမာင္သာဂိ

ကပၸိယ သာဂိ
      အေရွ႕အရပ္မွထြက္ေပၚလာေသာေနမင္းၾကီးသည္ တေန႕တာမိမိ၏တာဝန္မ်ား
ကိုထမ္းေဆာင္ျပီးျပီျဖစ္၍အနားယူအိပ္စက္ေတာ့မည္ျဖစ္၏။ ခင္သာရြာေလး၏ ဆည္း
ဆာခ်ိန္အလွသည္ အေရွ႕ဘက္တြင္လယ္ကြင္းက်ယ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ အေနာက္ဘက္တြင္
ပုကြကြ အပင္ငယ္မ်ား ဟိုတအုပ္ ဒီတအုပ္ေပါက္ေရာက္ေနၾကျပီး ေတာင္ဘက္တြင္
ေတာ့ အလြန္တရာလွပသည့္ သဲေခ်ာင္းၾကီးတခုက ကာရံထားသည္။ ေျမာက္ဘက္
ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ဟိုတစု ဒီတစုတဲငယ္ေလးမ်ားရွိသည္။ ဆည္းဆာခ်ိန္လည္းျဖစ္
ႏြားမ်ားကို ခ်ည္တိုင္ပို႕သည့္အခ်ိန္လည္းျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ႏြားေက်ာင္းသားတို႕၏ ေအာ္
ဟစ္သံမ်ား ၾကိမ္းေမာင္သံမ်ား အျပင္ႏြားတို႕၏တြန္ၾကဴးသံကိုလည္း ၾကားေနရမည္
ျဖစ္သည္။

စင္ကာပူအေတြ႔အႀကံဳ - ဦးေအးၿငိမ္း (ေလးမ်က္ႏွာ)

ဒုတိယပိုင္း (စင္ကာပူအေတြ႔အႀကံဳ - ပထမ ၂ ႏွစ္) - အပိုင္း (၃)

ကြ်န္ေတာ္ကား အမွားေပါင္းမ်ားစြာကို လုပ္ခဲ့သူျဖစ္၏။ အမွားမ်ားကို ေတြးခဲ့၏။ အမွားမ်ားကို လုပ္ခဲ့၏။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အမွားမ်ားကို ခ်ခဲ့၏။ မည္မွ်အမွားမ်ားလုပ္ခဲ့သနည္းဟူမူ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ခဲ့သမွ် အရာအားလံုးကိုသာ စာရင္းခ်ကာ အမွားလုပ္ခဲ့သည့္ အေရအတြက္ႏွင့္ အမွန္လုပ္ခဲ့သည့္အေရအတြက္ကို ခ်ေရးလိုက္ရလွ်င္ အမွားလုပ္ခဲ့သည့္အေရအတြက္က အမွန္လုပ္ခဲ့သည့္ အေရအတြက္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ မ်ားေကာင္း မ်ားေနႏိုင္ပါသည္။ အခ်ိဳ႔အမႈမ်ားဆိုလွ်င္ မွားမွန္းသိလွ်က္ႏွင့္ မိုက္မဲစြာ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းမ်ားပင္ ပါပါသည္။
           

လူမစြမ္း နတ္မ

တနဂၤေႏြေန႔ေလး ေနျမင့္ေအာင္အိပ္ရမလားမွတ္တယ္ ေစာေစာစီးစီးကုိ ဖုန္းျမည္လာတယ္ေလ။ Silent လုပ္ျပီးမအိပ္မိေတာ့ ခု ဇိမ္ပ်က္ရျပီ။ နံပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း တခါမွ မျမင္ဘူးဘူးျဖစ္ေနတယ္။
သန္း တာနဲ႔ေရာျပီး ဖုန္းျပန္ေျဖလိုက္တယ္...
“ဟားလို”
“ကုိဖိုးေက်ာ္လား ဗ်ာ”
“ဟုတ္ပါတယ္”
“က်ေနာ္က ေမာင္ရာဇာျပည့္စံုမင္းေသြးပါ”
ေအာင္မယ္ေလး…ရွည္းလ်ားေတာ္မူလို
က္တဲ့နာမည္
“ေအာ္…ေအး…ေျပာ ေမာင္မီးေသြး”
“မင္းေသြး ပါဗ်”
“ဟုတ္ပါျပီကြာ…ကိစၥကုိေျပာပါအံုး”
“ရန္ကုန္ စမ္းေခ်ာင္းက ကုိသန္းထူး ကုိသိတယ္မလား”
“အင္း…သိတယ္၊ ဘာလဲ သူ ဆံုးျပီလား”
“အာ…မဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္က သူညီဝမ္းကြဲလို႔ ေျပာမလို႔ ပါ”
“ေအာ္…ဒီလိုလား”
“ဟုတ္ပါတယ္၊ က်ေနာ္က အလုပ္လာရွာတာ၊ ကိုဖိုးေက်ာ္ဆီဆက္သြယ္ျပီး လိုအပ္တာ အကူအညီေတာင္းဖို႔ မွာလိုက္လို႔”
ေအေပး သန္းထူး၊ ဒုကၡေပးဖို႔ေတာ့ သတိရရွာသား။ ရံုးပိတ္ရက္ေလးတရက္ေတာ့ မနားရဘဲ အလုပ္ရႈပ္အံုးေတာ့မယ္။
“အင္း…ဒါနဲ႔ မင္းက အခု ဘယ္မွာလဲ”
“စကၤာပူမွာ”