ပိေတာက္သင္းေသာ လရာသီ
သၾကၤန္ေလေအးေလးက အပူထဲမွ အေအးကိုယူေဆာင္လာသည္။ ပုဂံေၿမမွ အေပ်ာ္အပါး ခုံမင္ေသာ၊ အက်ီးစားသန္ေသာ နရသီဟပေတ႔မင္း၏ ထူးကဲစြာ ၿပင္ဆင္ထားသည္႔ သၾကၤန္ပြဲေတာ္.....
မိဖုရားၾကီးငယ္မ်ား၊ ေမာင္းမေတာ္၊ ကုိယ္လုပ္ေတာ္၊ အပ်ိဳေတာ္မ်ားအားလံုး တင္႔တယ္ေသာ အလွကိုယ္စီၿဖင္႔ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေရးကစားၾကသည္။
“ဘုန္းေတာ္ၾကီးၿမတ္ေသာ ေမာင္ေတာ္ဘုရား က်န္းမာပါေစ”
“ေမာင္ေတာ္မင္ၾကီး ေအးခ်မ္းပါေစ”
“ေမာင္ေတာ္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးၿမင္႔ပါေစ” စသည္႔ၿဖင္႔ ေကာင္းၿမတ္ေသာ ဆုေတာင္းမ်ားႏွင္႔အတူ မိဖုးရားေခါင္ၾကီးႏွင္႔တကြ မိဖုရားမ်ားမွ သြန္းဖ်န္းေသာေရစင္ၿဖင္႔ နရပေတ႔မင္းၾကီး၏ကုိယ္ေတာ္မွာ ရြဲရြဲစိုလ်က္။
မိဖု၇ားအခ်င္းခ်င္းလည္း အၿပန္အလွန္ ေရကစားၾကသည္။ ေရကစားမ႑ပ္ေတာ္အတြင္း၌ ရယ္သံေမာသံမ်ားညံ၍ အားလံုးအားလံုးေသာသူတို႔မွာ ေရရြဲရြဲစိုလ်က္။
အားလံုးထဲတြင္ ထူးၿခားေနသူက မိဖုရားေစာလံု။
ေစာလံုသည္ဣေၿႏၵရစြာ စံၿမန္းလ်က္ ရံေရႊေတာ္မ်ား ဆက္သေသာပိေတာက္ပန္းမ်ားကို ရင္မွာေထြးေပြ၍ သင္းသင္းေလးႏွင္႔ ေမႊးအိေသာ ပိေတာက္နံကို ၿမတ္ႏုိးစြာ ခံစားေန၏။ အေဆာင္ရ နန္းရမိဖုရားမ်ားထဲတြင္ ကိုယ္ေနဟန္ထားသြယ္လ် အခ်ိဳးက်သူ။ အသက္ငယ္သူ လွပတင္႔တယ္ေသာ ေကာင္းၿခင္းအၿဖာၿဖာႏွင္႔ ၿပည္႔စံုေသာ မိဖုရားေစာလံုသည္ ပိတုန္းေရာင္ ဆံေကသာထက္တြင္ ပိေတာက္ပန္းတစ္ခက္ကိုပန္ဆက္၍ ပိေတာက္ပန္းႏွင္႔အၿပိဳင္ လွပတင္႔တယ္ေန၏။
