ဆရာၾကီး ဦးသာနိဳးရဲ႕ ေဆာင္းပါး(၁)

Voice and Tense

ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြကို ကိုယ္ပိုင္ အဂၤလိပ္စာေလး တစ္ေၾကာင္းေလာက္ အေရးဖြဲ ့ခိုင္းလွ်င္ အမ်ားစုျဖစ္လာတတ္တာကေတာ့ I am go, He is eat, You are write ဆိုတဲ့ ၀ါက်မ်ိဳးေတြပါပဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ၾကရလည္းလို ့ စိတ္ထဲမွာ စီစစ္ စဥ္းစားၾကည့္တဲ ့အခါ အဂၤလိပ္စာကို စသင္ကတည္းက I am here, He is there, This is a book ဆိုတဲ့ ၀ါက်မ်ိဳးနဲ ့ အစခ်ီေလ့ရွိၾကတာကိုး။ ဒီေတာ့ဆက္လက္ျပီး စနစ္တက်မသင္ရလွ်င္ အဂၤလိပ္စကားဆိုတာ I ေနာက္ကအျမဲ am ပါတယ္။ He, She ေနာက္က အျမဲ is ပါတယ္လို ့ ေက်ာင္းသားရဲ ့မသိစိတ္ထဲမွာ အလိုလို အထင္ေရာက္သြားေတာ့တာပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စာကို က်က်နန မသင္ခဲ ့ရပါဘူး။ စနစ္တက်တတ္ခ်င္လွခ်ည္ရဲ ့ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားဟာ ပထမဦးဆံုး အဲသလို I ေနာက္က am ပါတယ္၊ He, She တို ့ေနာက္က is ထည့္ခ်င္တဲ့ အက်င့္ဆိုးႀကီးကို အလ်င္ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို ့ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

Am, is, are ဆိုတာ come , go , eat တို ့လို Verb ေတြမွ် ျဖစ္တယ္။ သံုးသင့္မွ လိုမွ သံုးရတယ္။ မသံုးသင့္ရင္ မလိုရင္ မသံုးရဘူးဆိုတာ စြဲစြဲျမဲျမဲ မွတ္ထားပါေလ။
I am ေျပာခ်င္ ေျပာမယ္၊ I go ေျပာခ်င္ေျပာမယ္၊ I eat ေျပာခ်င္ေျပာမယ္။ အဂၤလိပ္စကားမွာ ၀ါက်ဆိုတာ အမိန္ ့ေပးစကားလို နမူနာအခ်ိဳကလြဲလို ့ Subject နဲ ့Verb ေပါင္းစပ္ ဖြဲ ့စည္းထားတာခ်ည္းပဲ။ Subject နဲ ့ပတ္သက္လို ့Article မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးတတ္၊ Singular နဲ Plural မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးတတ္ရင္ လံုေလာက္ျပီ။ ေနာက္ထပ္ ေလ့လာစရာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ အဲ….Verb မွာကေတာ့ က်ယ္၀န္းတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာဖို ့လိုတယ္။ က်က္တန္တာကို က်က္ရမယ္။ နားလည္ သေဘာေပါက္သင့္တာကို ေရေရလည္လည္ သေဘာေပါက္ရမယ္။ ဆရာတစ္ဆူ လုပ္စားမေလာက္ကို တတ္သိ ေက်ပြန္ေနရမယ္။ အဂၤလိပ္စာမွာ Verb မတတ္ရင္ ဘာမွမတတ္ဘူး။ အထက္ကျပခဲ့တဲ့ ဥပမာ အခ်ိဳ ့အျပင္ ေဟာဒါမ်ိဳးေတြလည္း အဂ္လိပ္ Verb ကို မသံုးတတ္ေၾကာင္း ညႊန္ျပေနတဲ နမူနာေတြ ျဖစ္တယ္။
A boy eats a cake.
A cake is eaten by a boy.
I come to my native village to see my grandmother.
အဂၤလိပ္၀ါက်တစ္ေၾကာင္း ရြတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပထမ Subject ကို ေဖၚထုတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ဒုတိယ သူ ေနာက္က လိုက္မယ့္ Verb ဟာ…………
(၁) Active ျဖစ္မလား၊
(၂) ဘာ tense ျဖစ္မလည္း ခ်င့္တြက္တတ္ရမယ္။
မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်င့္တြတ္တတ္ရင္ အဂၤလိပ္ စကားတတ္ျပီ။ မမွန္မကန္ ျဖစ္ေနသမွ် အဂၤလိပ္စကားမတတ္ေသးဘူး။ ခုနက ျပခဲ့တဲ့ ၀ါက်သံုးေၾကာင္း ေရးဖြဲ ့သူတို ့ဟာ အဂၤလိပ္ Verb မသံုးတတ္ေၾကာင္းျပေနတယ္။
 
Voice
Subject က အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေနရင္၊ အျဖစ္တစ္ခု ျဖစ္ေနရင္ Active Voice လို ့ေခၚတယ္။
I go to school.
I have breakfast at six.
I am very happy
Subject က အလုပ္တစ္ခုကို ခံယူေနရင္ Passive Voice လို ့ေခၚတယ္။
I was born in 1964.
I am delighted.
ဒီေနရာမွာ Subject ဆိုတာ ျမန္မာလို ကတၱားနဲ ့မေရာေထြးေစခ်င္ဘူး။ ျမန္မာမွာ ကတၱားဆိုတာ ျပဳလုပ္သူကိုေခၚတာ။ အဂၤလိပ္မွာေတာ့ ျပဳလုပ္သူေရာ၊ ခံရသူေရာ Subject ခ်ည္းပဲ။ Subject ဆိုတာ အေၾကာင္းအရာ၊ဘာသာရပ္လို ့ အဓိပၸာယ္ထြက္တယ္။ ဒီ၀ါက်ေတြမွာ ဘယ္သူ ့အေၾကာင္း ေျပာေနတာလည္း။ အဲဒါ Subject ေပါ့။ သူလုပ္ခ်င္ လုပ္မယ္၊ ခံခ်င္ခံမယ္။ တစ္ခုခု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမယ္။
အဂၤလိပ္၀ါက်တစ္ခု ေရးဖြဲ ့မယ့္သူဟာ ကိုယ္သံုးမယ့္ Verb ကို Active မွာ သံုးမွာလား၊ Passive မွာသံုးမွာလား ခ်င့္ခ်ိန္ရလိမ့္မယ္။ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး ရဳပ္သ႑ာန္ကို မွန္ကန္ေအာင္ စီရင္။
 
Tense
အဲသလို Voice ကို ေရြးျပီးတဲ ့ေနာက္ အေျခအေနကို ခ်င့္တြက္ရမယ္။ ငါသြားတာေတာ့ ဟုတ္ျပီ။ အခု သြားတာလား၊ အျမဲတေစ သြားတာကို ေျပာခ်င္တာလား၊ သြားမ်ား သြားခဲ႔ရင္လို ့ ေျပာတာလား စသျဖင့္၊ ဒီလို ခ်င့္တြက္တာကို Tense မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးတယ္လို ့ဆိုတယ္။ အထက္နားက ဥပမာေတြမွာ အျမဲတေစ ေက်ာင္းကို သြားေလ့ သြားထရွိတာ ေျပာလိုတာမို ့ I go to school လို ့ေရးတယ္။ အျမဲတေစ ေျခာက္နာရီဆို မနက္စာ စားေနက်မို ့ I have breakfast at six. လို ့ေရးတယ္။ အခု ၀မ္းသာေနတာမို ့ I am very happy. လို ့ေရးတယ္။
အဲဒီ အရင္ အမွား နမူနာမွာေတာ့ ( ေကာင္ေလး မုန္ ့စားတယ္ ) လို ့ေျပာရာမွာ ျမန္မာလို ခပ္လြယ္လြယ္ စဥ္းစားျပီး ေရးလိုက္ေတာ့ A boy eats cake. လို ့ေရးမိတာေပါ့။ အဓိပၸာယ္က ( ေကာင္ေလးတိုင္း မုန္ ့စားေလ့စားထ ရွိတယ္ ) လို ့ ျဖစ္သြားေရာ။ သူေျပာခ်င္တာက ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ စားတာကို ေျပာခ်င္တာပါ။ ဒီေတာ့ Tense အသံုး မွားသြားတယ္။ အလားတူပဲ I come to my native village ဆိုရာမွာလည္း tense ကို မစဥ္းစားပဲ ျမန္မာလို လြယ္လြယ္ေတြး၊ အဂၤလိပ္လို ထင္ရာေရးခ်လိုက္ေတာ့ အျမဲ လာသလိုလို အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္သြားတာေပါ့။ သူေျပာခ်င္တာက အခုလာတာကို ေျပာခ်င္တာပါ။ I’ve come စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ရေပလိမ့္မယ္။
Posted by ကိုတူး(မိတၳီလာ GTI)