သူငယ္ခ်င္းေလးေရ …………..
ငါသတိရစြာန႔ဲ စာေရးလိုက္ပါတယ္ ။ မင္းအိမ္နဲ႔ ေ၀းေနခဲ႔တာႀကာလွေပါ႕႕ ။ မင္းသံေယာဇဥ္ရွိတဲ႔ မင္းရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုး မင္းအေပၚ အခင္အမင္ေတြမပ်က္ေသးပါဘူး ။ သံေယာဇဥ္ေတြ မေလ်ာ႕ ေသးပါဘူးကြာ ။ မင္းအိမ္ကိုလြမ္းလုိ႔ တစ္ခါတစ္ခါတစ္ခါ ငိုမိတယ္ဆို ? …. ငိုစရာရွိရင္ ငိုသာငိုခ်လို္က္ပါေနာ္ ။ ရင္ထဲမွာေပါ႕သြားေအာင္လို႔ ပါ ။ ငိုတယ္ဆိုတာ အရံႈးေပးရတာလို႔ စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ ။ မ်က္ရည္ဆိုတာ အသည္းရဲ႕ စြန္႔ ပစ္ ပစၥည္းမို႔ ၊ ငိုတဲ႔ အခါအသည္းက ပိုျပီးသန္႕ သြားသတဲ႔ …. အဲဒီၤေတာ႔ ငို ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အားရပါးရ သာငိုခ်လိုက္ပါေနာ္။ မင္းငိုျပီးရင္ေတာ႔ ငါစကားနည္းနည္းေျပာပါရေစ ။အခု ခ်ိန္ မင္းငိုေနရသလို ငိုေနရတဲ႔ လူေတြရွိေနေသးတယ္ဆိုတာကိုေပါ႕ ။ မင္းတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္သူငယ္ခ်င္းရယ္ ။ မင္းလိုပဲ တစ္ျခားေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြ လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေႀကာင္းအခ်က္ေတြ ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ၊ အေျခအေနေတြ ေႀကာင္႔ ကိုယ္႔ အိမ္ကိုယ္႔ ယာကို စြန္႕ ျပီး ေရျခားေျမျခားမွာ ေနေနႀကရတယ္ေလ ။ မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး ……………… သူတို႔ လည္း ငိုခ်င္ေနႀကတယ္ ၊ မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး…………………သူတို႔ လည္း ေပ်ာ္ခ်င္ႀကတယ္၊ မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး…………………သူတို႔ လည္းလြမ္းႀကတာပဲ ၊ မင္းတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး…………………သူတို႔ လည္းေ၀းေနႀကတယ္၊ အေျခအေနေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲေပါ႕ ……………………………………………………. …………………………………………….. ခ်ိုဳ႕ တဲ႔ တဲ႔ မိသားစု အေျခအေနေႀကာင္႔ …………. ……………………………………………….. လိုအပ္ေနတဲ႔ ေငြေႀကးေႀကာင္႔ ………. ………………………………………………… တိုးတက္လိုတဲ႔ ဘ၀တက္လမ္းေတြ နဲ႔ ……………………………………………………… ပညာေရး အေျခအေန ေတြ ေႀကာင္႔ ……………………… အဲလို အမိ်ဳးမ်ိဳ းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ အသိုက္အျမံဳ ကို ခဏစြန္႕ ခဲ႔ ရေပမယ္႔ အခ်ိန္တန္ေတာ႔ လြမ္းမိတာ သိုက္ျမံဳပါပဲ ။ မင္းတစ္ေယာက္ထဲ ဒါေတြခံစားေနရတယ္ မထင္ပါနဲ႔ ေနာ္ …………………… လြမ္းရင္လည္းလြမ္းေပါ႕ ……….. ျပီးရင္ ငါတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါလား … ဒါဟာ အိမ္ကို စြန္႕ခဲ႔ သူေတြအားလံုးခံစားရမယ္႔ သဘာ၀တစ္ခုပါပဲလို႔ေတြးမိေစခ်င္ပါတယ္ ။ မင္းဒီလို အေ၀းမွာ ေနျပီး အလုပ္လုပ္တဲ႔ အတြက္ မင္းမိသားစုဟာ မင္းေႀကာင္႔ ဘယ္ေလာက္မ်ားပို ျပီးအဆင္ေျပသြားသလဲ ? မင္းမိသားစုဟာ မင္းေႀကာင္႕ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဂုဏ္ယူလိုက္ရသလဲ ဒါေတြ မင္းေတြးႀကည္႔ ရင္ မင္း လြမ္းရတာ တန္ပါတယ္ ။ မင္းဘာသာမင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးဆိုးပါ ။ မင္းမိသားစုအေပၚသိတတ္တဲ႔ စိတ္ေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔ တင္ မင္း နဲ႔ သူူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူပါတယ္သူငယ္ခ်ုင္း။ မင္းဟာ မင္းမိသားစုုအတြက္ ေမြးရႀကိဳးနပ္တဲ႔ သားသမီးတစ္ေယာက္ ၊ အေမြခံထိုက္တဲ႔ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လိမ္႕ မယ္လို႔ ငါ ယံုႀကည္ပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းရယ္ …. ဘ၀မွာ လြမ္းတဲ႔ အခါလည္းလြမ္းရမယ္ ႀကမ္းတဲ႔ အခါလည္းႀကမ္းရမယ္ အဲ ……. ခ်မ္းတဲ႔ အခါေတာ႔ …. အေႏြးဓာတ္ေတြေပးနိုင္မယ္႔ အိမ္ကို ပဲ လြမ္း ရေတာ႔ တာေပါ႕ ။။။။။။။။။။။ ဒါဟာ သဘာ၀တစ္ခုပါ ……….. အလုပ္ထဲမွာ အဆင္မေျပတာေလးေတြ ရွိေကာင္းရွိနိင္တာငါသိတယ္ ။ မိသားစုမ်က္နွာငဲ႕ ျပီး စိတ္လိုက္မာန္ပါ မဆံုးျဖတ္ခဲ႔တာေတြ အတြက္ ရယ္ သည္းခံခဲ႕ တဲ႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ မင္းကို ေလးစားေနမွာပါ ။ ဒါေပမယ္႔ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနလို႔ မင္း အထီးမက်န္ပါဘူး ….. မင္းအနားမွာ …………………. မိသားစုအတြက္ဆိုတဲ႔ စိတ္ကေလးရယ္ ဘ၀ကို အရံႈးမေပးဘူးဆိုတဲ႔ အားမာန္ေတြရယ္ရွိပါေသးတယ္ ….. ေနာက္တစ္ခါ မင္းအိမ္ကိုလြမ္းခဲ႔ ရင္ ၊ အထီးက်န္တယ္လို႔ ခံစားခဲ႔ ရရင္ ။ ငါ႔ကိုေျပာပါေနာ္ .. ကြန္ျပဴတာရဲ ႕ ဒီဘက္က” ငါ ” မင္းရဲ႕ အထီးက်န္မႈေတြကို နားလည္ေပးဖို႔ အဆင္သင္႔ ရွိေနပါတယ္ ။ လူကိုယ္တိုင္ အနားနားရွိမေနနိင္ေပမယ္႔ …. ငါမင္းဆီက ခံစားမႈေတြကို မွ်ေ၀ပါရေစ ။ ေရေတြ ေျမေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ့ျခားျခား ငါတို႔ ေကာင္းကင္ႀကီးကတစ္ဆက္တည္းပါ …………………………….. မွာလိုက္ပါရေစ …………….You’ll never walk alone ! ေျပာလိုက္ပါရေစ …………. I always still beside you ! သူငယ္ခ်င္း စာက ရွည္သြားျပီမို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ ေတာ္လိုက္ေတာ႔ မယ္ေနာ္ ။ က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ပါေနာ္ ။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစ ။ မင္းကို အျမဲ သတိရေနမယ္႔ ……. ဘ၀တေကြ႕မွာ ျပန္လည္ဆုံေတြ႕ႏိုင္ပါေစ။ …….. …………………………………………………………………………………………………………………….
( အိ္မ္လြမ္းသူ အေ၀းေရာက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးအတြက္ ပါ …..)
Posted By ၀တီ
No comments:
Post a Comment