မွတ္မိသမွ် ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေက်ာင္းသားဘ၀

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(၀ါ)သခင္ေအာင္ဆန္း(၀ါ)ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ေက်ာင္းေနဘက္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့၍ေက်ာင္း၌ေနစဥ္ကမွတ္မိသမွ်ကိုမွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါသည္။

ကိုေအာင္ဆန္းသည္ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္၂ႏွစ္ေစာ၍တကၠသိုလ္သို႔ေရာက္ရွိေနပါသည္။ကိုေအာင္ဆန္းကိုကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းဆင္းခ်ိန္ႏွင့္သူ႔အတန္းတက္ရန္သုတ္သီးသုတ္ပ်ာလာခ်ိန္တို႔တြင္“အင္း၀” ေဆာင္ေရွ႕တြင္မၾကာခဏဆံုစည္းမိတတ္ၾကပါသည္။ေနာက္ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔ခင္မင္ရင္းႏွီးလာခဲ့ၾကပါသည္။

ကိုေအာင္ဆန္း၏ေက်ာင္းသားဘ၀၀တ္ပံုဆင္ပံုမွာကၽြန္ေတာ္တို႔အဖို႔အထူးအဆန္းမဟုတ္ေသာ္လည္းအမ်ားအဖို႔အေတာ္ႀကီးထူးဆန္းေနသလိုျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ရွပ္အကႌ်ကိုၾကယ္သီးအျပည့္မတပ္ဘဲပင္နီအေပၚအက်ႌကိုကပိုကရုိ၀တ္၍မႏၱေလးလံုခ်ည္အႏြမ္းကိုပင္ဆင္ျမန္းကာဆံပင္စုတ္ဖြားႏွင့္သင္ၾကားပို႔ခ်ခ်က္မ်ားလိုက္ရန္ မွတ္စုစာအုပ္ လက္တြင္ကိုင္ၿပီး စိုက္စိုက္ စိုက္စိုက္သြားတတ္သည္ကိုယခုတိုင္ပင္မွတ္မိလ်က္ရွိပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အသိမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ကိုေအာင္ဆန္းသည္ျပံဳး၍သာႏႈတ္ဆက္ၿပီးေရွ႕ဆက္စိုက္စိုက္စိုက္စိုက္သြားေလ့ရွိပါသည္။တစ္ခုခုကိုအစဥ္အာရံုစိုက္ၿပီးေနေသာအသြင္မွာအျမဲထင္ရွား၍ေနပါသည္။

ကိုေအာင္ဆန္းသည္ေက်ာင္းတြင္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္“ေဟးလား၀ါးလား”စကားဖြဲ႕ေလ့မရွိပါ။သင္ၾကားပို႔ခ်သမွ်ကိုအျမဲအာရံုစိုက္ၿပီးနားေထာင္မွတ္သားေလ့ရွိပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္းကုိေအာင္ဆန္းစာေမးပြဲတိုင္းေကာင္းစြာ ေအာင္ျမင္သည္ခ်ည္းျဖစ္ပါသည္။

ကုိေအာင္ဆန္းႏွင့္ခင္မင္ရင္းႏွီးလာၿပီးသူ၏အခန္းသို႔သြားေရာက္လည္ပတ္ေသာအခါသူ၏အခန္းမွာမေသသပ္ဆံုးအခန္းတစ္ခုအျမဲျဖစ္ေနသည္ကို ေကာင္းစြာသတိျပဳမိသည္။

တခါတရံကိုေအာင္ဆန္းသည္ညလံုးေပါက္စာဖတ္ေလ့ရွိပါသည္။စာသင္ခန္းတြင္ႏႈတ္ဆိတ္သေလာက္သူ၏အခန္းေရာက္၍စကားစမိလွ်င္ကိုေအာင္ဆန္းသည္အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ႏွင့္စိတ္ပါလက္ပါေျပာေလ့ရွိပါသည္။မည္သည္ကိုေလ့လာေလ့လာႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္အပင္ပန္းခံၿပီးေလ့လာတတ္ပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ကိုေအာင္ဆန္းစကားေျပာလွ်င္ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ေျပာလည္းေျပာႏိုင္ပါသည္။သူ၏ေျပာဟန္ထဲမွ“ဒီမယ္..ဒီမယ္”ဟု ေျပာပံုမ်ား“ကိုယ့္လူ..ကိုယ့္လူ”ဟု ေျပာပံုမ်ားမွာနားထဲတြင္စြဲ၍ယေန႔တိုင္ရွိေနပါေသးသည္။

တညေနတြင္သထံုေဆာင္၍ေနေသာကိုေက်ာ္ျငိမ္း(ယခုဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္)၊ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔သံုးဦးသားတကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းႏွင့္အင္းလ်ားလမ္းေထာင့္(ယခုကုလားလဘက္ရည္ဆိုင္နား)တြင္ေရာင္းေနေသာအေၾကာ္ဆိုင္၌တ၀စားၾကၿပီးအင္းလ်ားကန္ဘက္ကိုေလွ်ာက္ၾကပါသည္။ဘဂၤါလီလူငယ္မ်ား၏ေျခာက္လွန္႔သတ္ျဖတ္ေရး၀ါဒ(Terrorism)ကိုသူရြံရွာမုန္းတီးပံုအားရပါးရေျပာၿပီးလွ်င္သူသည္တဦးခ်င္းလူစြမ္းေကာင္း၀ါဒကိုမုန္းတီးေၾကာင္း၊စုေပါင္းစည္းရံုးလုပ္ကိုင္ျခင္း(organize edaction)ကုိသာယံုၾကည္ေၾကာင္းတနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ ေျပာႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ကိုေအာင္ဆန္းစာဖတ္ပံုမွာအေတာ္ႀကီးစနစ္က်လွပါသည္။ပထမစာအုပ္၏မာတိကာကိုေကာင္းစြာမွတ္သားပါသည္။ေနာက္တခန္းစီဖတ္လ်က္ဖတ္ၿပီးသားအခန္းမ်ား၏အခ်ဳပ္သေဘာကိုမွတ္စုစာအုပ္ျဖစ္ေစ၊စာရြက္လြတ္၌ျဖစ္ေစမာတိကာေခါင္းစဥ္ခ်၍အတိုခ်ဳပ္(summary)မိမိဘာသာမိမိေရးသားေလ့ရွိပါသည္။ကိုေအာင္ဆန္းသည္ေက်ာင္းစာႏွင့္အျပင္စာႏွစ္ခုလံုးကိုေက်လည္ေအာင္ဖတ္ႏိုင္ေသာသတၱိရွိသူျဖစ္ေလသည္။

ထိုေခတ္အခါကေပၚေပါက္ေနေသာျပႆနာမ်ား၊အေျခအေနမ်ားကိုမၾကာခဏဆိုသလိုကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ေဆြးေႏြးၾကပါသည္။ကိုေအာင္ဆန္းသည္အျဖီးအျဖန္းမပါဘဲလိုရင္းခ်က္မ်ားကိုျပတ္ျပတ္သားသားတစ္တစ္ခြခြေဖာ္ထုတ္ေလ့ရွိပါသည္။စာေရးရာတြင္လည္းအဂၤလိပ္ဘာသာႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ျမန္မာဘာသာႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ထိထိမိမိထင္ရွားေပၚလြင္ေအာင္ေရးသားႏိုင္ပါသည္။ႏွစ္ဘာသာစလံုးကိုေကာင္းေကာင္းႀကီးကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေရးႏိုင္သူမ်ားနည္းပါးေသာ္လည္းကိုေအာင္ဆန္းမွာထိုသို႔ေရးႏိုင္သူတဦး ျဖစ္ပါသည္။

ကိုေအာင္ဆန္းဥပေဒတန္းပထမႏွစ္သင္ၾကားေနခိုက္ထိုစဥ္ကကြယ္လြန္သူေဒါက္တာသိန္းေမာင္ဦးစီးေသာျမန္မာပိုင္အဂၤလိပ္သတင္းစာ“နယူးဘားမား”တြင္အခ်ိန္ပိုင္းအယ္ဒီတာအျဖစ္၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္လည္းထိုသတင္းစာတြင္ပင္အခ်ိန္ပိုင္းသတင္းအယ္ဒီတာအျဖစ္လုပ္လ်က္ရွိပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႔၂ဦးစလံုးသည္ညေန၃နာရီခြဲေက်ာ္မွသတင္းစာတိုက္သို႔ေရာက္ၾကပါသည္။သတင္းစာတိုက္ေရာက္လွ်င္ကိုေအာင္ဆန္းသည္ေနာက္တေန႔အတြက္သတင္းေခါင္းႀကီးကိုႀကိဳတင္စဥ္းစားလာခဲ့သည့္အတိုင္းထိုင္ရာမထဆိုသလို တထိုင္တည္းအၿပီးေရးေလ့ရွိပါသည္။ကိုေအာင္ဆန္းေရးခဲ့ေသာသတင္းစာေခါင္းႀကီးပိုင္းမ်ားမွာနယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးမ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္။အဂၤလိပ္စာကိုေရးရာ၌ႏိုင္နင္းသည္ႏွင့္အမွ်ခက္ခဲလွေသာျပႆနာတို႔ကိုရွင္းလင္းပီသစြာ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရႏွင့္ႏိုင္ငံေရးရပ္ကြက္တို႔တြင္ကိုေအာင္ဆန္း၏“ေခါင္းႀကီးပိုင္း”မ်ားကို ေလးေလးစားစားရွိခဲ့ၾကရေလသည္။

ျမန္မာေဆာင္းပါးမ်ားကိုမူ“မဟာဒဂုန္”မဂၢဇင္းႀကီး၌ေရးေလ့ရွိခဲ့ပါသည္။ျမန္မာေဆာင္းပါးမ်ားေရးေသာအခါတြင္လည္းကိုေအာင္ဆန္းသည္ျမန္မာသံပီပီသသႏွင့္သာေရးေလ့ရွိခဲ့ပါသည္။ေဟာေျပာရာ၌မူကိုေအာင္ဆန္းသည္“ေဒါ”မ်ားမ်ားပါၿပီးေျပာခ်င္ေဇာႀကီးေနသည္ကိုမၾကာခဏၾကံဳရတတ္ပါသည္။

အိုးေ၀မဂၢဇင္းစာတည္းအျဖစ္ကိုေအာင္ဆန္းေဆာင္ရြက္ေနစဥ္က“ငရဲေခြးႀကီးလြတ္လာေလၿပီ”ဟူေသာအဂၤလိပ္စာက႑ပါေဆာင္းပါးမွာတကၠသိုလ္နယ္ေျမသာမကတႏိုင္ငံလံုးသိမ့္သိမ့္တုန္သြားခဲ့ပါသည္။ထိုေဆာင္းပါးတြင္ဖြင့္ခ်လိုက္ေသာအခ်က္မ်ားကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံုေပၚခဲ့ရေလသည္။ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တြင္မွတ္တိုင္ႀကီးတခုဟုဆိုႏိုင္ပါသည္။သမဂၢကိစၥမ်ားကိုေဆာင္ရြက္ရာတြင္လည္းကိုေအာင္ဆန္းသည္အပင္ပန္းခံကာအစားအေသာက္အအိပ္အေနကိုပမာမျပဳဘဲလုပ္ေလ့ရွိပါသည္။အလုပ္လုပ္ရမွာကိုဘယ္ေသာအခါမွ်ေၾကာက္ရြ႕ံျခင္းမရွိသူမ်ားတြင္ကိုေအာင္ဆန္းသည္ထိပ္ဆုံးကအျမဲရွိပါသည္။ဇြဲလည္းအလြန္ျပင္းထန္ပါသည္။ဘာလုပ္လုပ္စိတ္ေရာကိုယ္ပါလုပ္တတ္၍လည္းသူလုပ္သမွ်မွာခရီးေရာက္ေလ့ရွိပါသည္။

ေက်ာင္းသားဘ၀၌ဟန္ေရးျပျခင္းကိုစက္ဆုတ္ၿပီးထိထိမိမိေလ့လာမွတ္သားကာဇြဲရွိရွိႏွင့္လုပ္သားကိုင္သားက်ေသာကိုေအာင္ဆန္းသည္သခင္ေအာင္ဆန္းအေနႏွင့္လည္းေကာင္း၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေနႏွင့္လည္းေကာင္းႏိုင္ငံ့တာ၀န္ကိုမေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ၿပီးႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမုခ္ဦးသို႔အေရာက္ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမွာေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္းအားက်နည္းယူဘြယ္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္း ကိုေအာင္ဆန္းနည္းတူ ႏိုင္ငံအတြက္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

သခင္ေက်ာ္စိန္

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္စာေစာင္၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၂၊ ၁၉၆၀ - ၆၁

Posted By ၀တီ