၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ႁမြက္ၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
ယခုအခါမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အဖ်က္ဆီးဆုံး၀ါဒဟာ ဖက္ဆစ္၀ါဒျဖစ္လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ကမာၻမွာ ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ရွိေနရင္ စစ္ျဖစ္ဦးမွာမုိ႔လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီတြင္လားဆုိရင္ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒီ၀ါဒမ်ိဳးဟာ သူတုိ႔ျပည္မွာလည္း တုိင္းသူျပည္သားေတြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္။ ကမာၻမွာလည္း အင္မတန္ ႐ုိင္းစုိင္းေသးႏုပ္တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး ပုိၿပီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတယ္။ ကမာၻမွာလည္း ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိ္က္တယ္။ ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိက္လုိ႔ရွိရင္ ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရး မရွိႏုိင္ဘဲ ျဖစ္သြားမယ္။ ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရး မရွိရင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးဆုိတာလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ကမာၻမွာ ပေပ်ာက္ေရးကုိ က်ေနာ္တို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ထဲမွာ ထည့္ထားတယ္။ ကမာၻမွာ အဲဒီ ၀ါဒမ်ိဳးကုိ တုိက္ဖ်က္မယ့္သူေတြနဲ႔ အျမဲပူးေပါင္းၿပီး အခြင့္အာဏာရတုိင္း ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ပဲ။
အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ဒီ၀ါဒမ်ိဳး လုံး၀မရွိႏုိင္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ အာဏာရွင္၀ါဒ၊ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း မုန္းတီးေရး၀ါဒ၊ ဂ်ပန္ျပည္မွာလုိ စစ္ကသာ လႊမ္းမုိးရမယ္ဆုိတဲ့ စစ္ဖက္အာဏာရွင္စနစ္၊ သက္ဦးဆံပုိင္ ရွင္ဘုရင္စနစ္၊ အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳး အငယ္စားျဖစ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္ ၿမိဳ႕စား ရြာစား၀ါဒ၊ အထက္ကသာခန္႔ထားၿပီး တုိင္းသူျပည္သား ဆႏၵအရ မဟုတ္ဘဲ တုိင္းသူျပည္သားေတြနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး မင္းစိတ္ေပါက္တဲ့ အရာရွိေတြ ခ်ယ္လွယ္တဲ့ စနစ္ဆုိးတစ္မ်ိဳး ရွိေနရင္ အမ်ားျပည္သူတုိ႔ဆႏၵနဲ႔ လုပ္ကုိင္ရတဲ့ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒ ေခတ္မစားႏုိင္တဲ့ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဆင္တူယုိးမွားေတြ ေပၚလာႏုိင္တယ္။ ဒီ ၀ါဒမ်ိဳးေပၚလာရင္ တုိင္းသူျပည္သားေတြဟာ လြတ္လပ္ေရး ဆုိတာကုိ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒကုိသာ ေခတ္စားေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ဆီေလ်ာ္တယ္။ ဒီ၀ါ ဒသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အားေပးတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒကုိသာ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္ရြယ္ရမယ္။ ေနာက္ လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ျပခြင့္၊ စည္း႐ုံးခြင့္၊ အစည္းအေ၀းေခၚခြင့္ႏွင့္ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာခြင့္ႏွင့္ ကုိးကြယ္လုိရာဘာသာ ကုိးကြယ္ခြင့္၊ တရားႏွင့္မညီေသာ အဖမ္းအဆီး အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊ ကုိယ္ေရးလြတ္လပ္ခြင့္၊ ကုိယ့္အိမ္ ကုိယ့္ယာႏွင့္ ေနထုိင္ျခင္းကုိ မတရားသျဖင့္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊ လူတုိင္း ပညာသင္ၾကားႏုိင္ခြင့္၊ အခမဲ့ ေဆး၀ါးအကူအညီ ရရွိခြင့္၊ မတရားသျဖင့္ စီးပြားခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္၊ အလုပ္သမား လယ္သမ်ားမ်ားရဲ႕ အနည္းဆုံးအခြင့္အေရးမ်ားကုိ အစုိးရက ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္း၊ တုိင္းျပည္တြင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္ဓေလ့ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခြင့္၊ အုိစာနာစာ အထိအခုိက္ ေလ်ာ္ေၾကး ရန္ပုံေငြ အစရွိသည္တုိ႔ကုိ အစုိးရကထားၿပီး အုိမင္း၍လည္းေကာင္း၊ ဖ်ားနာ၍လည္းေကာင္း၊ ထိခုိက္နာက်င္၍လည္းေကာင္း၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း အလုပ္မရႏုိင္၍လည္းေကာင္း၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း မျပဳႏုိင္စြမ္း ရွိသူမ်ားသည္ အစုိးရ၏ အေထာက္အပံ့ကုိ ရရွိခြင့္ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြလည္း ရွိရမယ္။
Posted by သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး
No comments:
Post a Comment