၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၁၉) ရက္ ဖဆပလ ပဏာမ ျပင္ဆင္မႈညီလာခံ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ လူထုက လူထုရဲ႕ကံၾကမၼာကုိ အေျခခံကေနၿပီး ဖန္တီးရာမွာ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ဆုိၿပီး လူထုကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္တယ္။ ရာဇ၀င္ေၾကာင္းအရ မလႊဲမေရွာင္သာလုိ႔လည္း လုိတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ရာဇ၀င္အေျခအေန အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ အျခားတစ္လမ္းျဖစ္တဲ့ အေျခာက္တုိက္စိတ္ကူး စီမံကိန္းမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ မ်က္စိစုံမွိတ္ၿပီး အကန္းလုိ ရမ္းလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ တစ္ဖက္တြင္သာလုပ္တဲ့အလုပ္၊ အလုိအေလ်ာက္ လူထုထႂကြမႈ၊ ဖ်က္ဆီး႐ုံအလုပ္ကုိလည္း လက္မခံႏုိင္ဘူး။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ အႀကီးက်ယ္ဆုံး ျပဳျပင္ဖန္တီးတတ္တဲ့ သတၱိရွိပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အေျခခံရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးကေတာ့ လုပ္စားကုိင္စား လူထုႀကီးလြတ္လပ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကေတာ့ လူထုပါ၀င္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္မႈ အေျခခံကေတာ့ လူထုႀကီးရဲ႕ ႏုိးၾကားထႂကြမႈ တနည္းအားျဖင့္ လူထုႀကီးအား ဘယ္အထိ ဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းစည္းရွိလုိ႔ ဘယ္အထိ မိမိရဲ႕တာ၀န္နဲ႔ တန္ခုိးအာဏာကုိ သိရွိနားလည္ ႏုိးၾကားသလဲဆုိတဲ့ အေပၚမွာ တည္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ အခုလုပ္ေနတာေတြ အားလုံးေတြဟာ ဘာကုိလုပ္ေနတာလဲ၊ က်ဳပ္တုိ႔တုိင္းျပည္ႀကီးကုိ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲေနတဲ့အခါ ၾကမ္းသင့္အခါလည္း ၾကမ္းခဲ့တယ္။ ၾကမ္းစရာလုိေသးရင္လည္း ၾကမ္းရအုံးမွာပဲ။ အမိ၀မ္းက ဖြားျမင္လာတဲ့ကေလးဟာ မေမြးခင္ ပဋိသေႏၶတည္ရတယ္။ ေန႔ရက္ေစ့မွ ေမြးဖြားရတယ္။ အဲဒီမတုိင္မီ ေမြးဖြားရင္ ေသရင္လည္း ေသမယ္။ ေလွ်ာရင္လည္း ေလွ်ာမယ္။ ခ်ည့္နဲ႔ရင္လည္း ခ်ည့္နဲ႔မယ္။ အင္မတန္ေကာင္းခဲတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမြးဖြားတဲ့အခါမွာလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္နဲ႔ ဖြားရတာရွိတယ္။ သက္သက္သာသာနဲ႔ ဖြားရတာရွိတယ္။ အေမ၊ အေဖရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ လက္သည္လုပ္တဲ့သူ က်င္လည္မႈ အစရွိတဲ့ အေျခအေနေတြအရ ျဖစ္တာပဲ။
Posted by သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး
No comments:
Post a Comment