မိုးမၿခိမ္းလိုက္နဲ႔...
ေအာ္လိုက္ၾကတဲ႕ဖားေတြ
မယံုရဲ ယံုရဲနဲ႕၊
ဒဏ္ရာဗရပြ ရင္မွာပိုက္
ငိုက္ၿမည္းေနတဲ႔ မ်က္စိေတြ ပြတ္သတ္လို႔
လာရပ္ကို မွန္းေမွ်ာ္
ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မိုးမခ်ဳပ္နိုင္ဘူး တဲ႔ ။
အလင္းတစ္အုပ္
ခပ္စုတ္စုတ္နဲ႔ ၿပိဳဆင္းလာလို႔
ကိုယ္႔ရင္ေတြလဲ လွဳပ္ရွား
မိုးမ်ားလင္းေတာ႔ မလားေပါ႔
ေဖ်ာ႔ေတာ႔ေတာ႔ အေတြးမ်ားနဲ႔
မွဳံရီေ၀၀ါး လမ္းမမ်ားၾကား
စူးစိုက္ေငးရင္း
လင္းၾကက္ေတာင္မတြန္ေသးတာ
ဒီလိုနဲပဲ ငါ႕မွာ
အိပ္ေရးပ်က္ေပါင္းေတြ မ်ားလွၿပီ။ ။
Posted by ဂ်စ္တီး
No comments:
Post a Comment