တတိယကမၻာမွ ပထမကမၻာသို႔

ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ခဲ႔ဖူးေသာ စာအုပ္ေတြထဲမွ စာအုပ္ေကာင္းေလး တစ္အုပ္ပါ။ ယေန႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၿမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အၿခားႏုိင္ငံမ်ားကဲ႔သို႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္လာေအာင္ ၾကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ ဒီစာအုပ္ေလးထဲမွာ ယေန႔ စကၤာပူႏုိင္ငံၿဖစ္လာေအာင္ မည္မွ်ခက္ခဲေၾကာင္းက္ို ေလ႔လာမွတ္သားႏုိင္မွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တု႔ိၿမန္မာေတြလဲ ကုိယ္ႏုိင္ငံတိုးတက္ဖို႔အတြက္ မွတ္သားဆင္ၿခင္ႏုိင္မွာပါ။

ဆရာဟိန္းလတ္ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့သည့္ တတိယကမၻာမွ ပထမကမၻာသို႔ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္္။ မူရင္းစာအုပ္မွာ From Third World to First, The Singapore Story (1965 - 2000) By Lee Kuan Yew ပါ။

တတိယကမၻာမွ ပထမကမၻာသို႔

ဟိန္းလတ္

သူရိယ ၊ တတိယအၾကိမ္ ၊ စက္တင္ဘာလ ၂၀၀၆

၂၀၀၂ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသားစာေပဆု ဘာသာျပန္ (သုတ) ဆုရ

 (စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုး)

 (စာအုပ္ေက်ာဖံုး)

လီကြမ္ယုသည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္အထိ တာ၀န္ယူခဲ့သည္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ရာထူးမွ အနားယူျပီးေသာအခါ သူသည္ Memoirs စာအုပ္မ်ားကို ေရးသားခဲ့သည္။ ထင္ရွားသည့္ စာအုပ္မ်ားမွာ The Singapore Story: Memoirs of Lee Kuan Yew ၊ From Third World to First: The Singapore Story ၊ Hard Truths to Keep Singapore Going တို႔ျဖစ္ၾကသည္။

"ကၽြန္ေတာ္သည္ ဤစာအုပ္ကို စင္ကာပူႏိုင္ငံသား လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး၊ ရွင္သန္ၾကီးထြားေရး၊ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေရးအတြက္ ေရးသားပါသည္။ စတုရန္း ကီလုိမီတာ ၆၄၀ သာရွိေသာ ႏိုင္ငံငယ္ေလးတစ္ခု၊ သဘာ၀ သယံဇာတလံုး၀မရွိဘဲႏွင့္ ၾကီးမားေသာ လြတ္လပ္ေရးသစ္မ်ားရရွိကာ အမ်ိဳးသားေရးေပၚလစီရွိေသာ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားၾကားတြင္ ရွင္သန္လာေရးမွာ မည္မွ်ခက္ခဲေၾကာင္း သူတို႔ကို သိေစခ်င္ပါသည္။

တစ္ဦးခ်င္းလံုျခံဳေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရးတိုးတက္မႈ၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈတို႔သည္ သဘာ၀က အလဟသ မရႏိုင္ပါ။ ဇြဲမေလွ်ာ့ေသာ လံုလႏွင့္ရိုးေျဖာင့္ျပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိေသာ အစိုးရကုိ ျပည္သူမ်ားက ေရြးခ်ယ္ႏို္င္မွသာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါမည္။

ကၽြန္ေတာ္၏ ပထမစာအုပ္တြင္ စင္ကာပူစစ္ၾကိဳေခတ္ကာလ၊ ဂ်ပန္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလ၊ ကြန္ျမဴနစ္တို႔ ထၾကြမႈမ်ား၊ မေလးရွားတြင္ ၂ ႏွစ္တာကာလ အတူရွိေနစဥ္အေတာအတြင္း လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာမ်ား စသည္တို႔ကုိ တင္ျပခဲ့ပါသည္။..........." ဟု လီကြမ္ယုက သူ၏ From Third World to First: The Singapore Story စာအုပ္တြင္ အမွာစာေရးသားထားသည္။

လီကြမ္ယုကို ၁၉၂၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ စင္ကာပူ၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အျပီးတြင္ ပညာဆက္လက္သင္ၾကားရန္ လန္ဒန္သို႔ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ အဂၤလန္တြင္ ၄ ႏွစ္နီးပါး ပညာသင္ယူခဲ့ျပီး Fitzwilliam College, Cambridge မွ ဥပေဒဘြဲ႔ကို ထူးခၽြန္စြာ ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္တြင္ စင္ကာပူသို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။ သူသည္ စင္ကာပူမွ ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဖယ္ရွားပစ္မည္ ဟူေသာ အဓိဌာန္ျဖင့္ ျပန္လာခဲ့သည္ဟု သူ၏ အမွာစာတြင္ ေရးသားထားသည္။

၁၉၅၄ ႏို၀င္ဘာလ ၁၂ ရက္တြင္ People's Action Party (PAP) ကို အျခားသူမ်ားႏွင့္ ပူးတြဲတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ တတိယအၾကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္  Tanjong Pagar မွ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ အေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ျပီး ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ တရား၀င္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ သူ၏ PAP ပါတီအႏိုင္ရရွိျပီး၊ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔တြင္ လီကြမ္ယုသည္ ျဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံ ကိုယ္ပို္င္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စင္ကာပူႏိုင္ငံအစိုးရ၏ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာသည္။ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို ယံုၾကည္သူ ပါတီမ်ားႏွင့္ ၾကီးမားျပင္းထန္ေသာ ယွဥ္ျပိဳင္မႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။ လီကြမ္ယုသည္ ျပင္းထန္စြာ ႏွိမ္ႏွင္းဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ စင္ကာပူသည္ ကိုယ္ပိုင္ရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲလာသျဖင့္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္တြင္ မေလးရွားႏိုင္ငံႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့ရျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ လူမ်ိဳးေရး  ျပႆနာမ်ား ျဖစ္လာကာ၊ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္တြင္ မေလးရွားမွ ခြဲထြက္ျပီး လြတ္လပ္ေရးကို ေၾကျငာ၍ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္လာသည္။

တတိယကမၻာမွ ပထမကမၻာသို႔ စာအုပ္သည္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့သည္မွ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္အထိ လီကြမ္ယု၏ မွတ္တမ္းမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိကာလမ်ားအတြင္း စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ အခက္အခဲမ်ားကုိ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားျဖင့္ မည္သို႔ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းခဲ့ပံုမ်ားကုိ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ရပ္မ်ားအေပၚ မူတည္ကာ ေရးသားထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဆိုင္ရာျဖစ္ရပ္မ်ားကို အခန္းမ်ားခြဲကာ ေရးထားသည္။ စာအုပ္သည္ အေၾကာင္းအရာ စံုလင္လွသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်သည့္ အေၾကာင္းမ်ားကုိသာ အဓိက ေဖာ္ျပလိုပါသည္။

လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ စစ္တပ္တစ္ခုကို တည္ေထာင္ရျခင္း၊ လူမ်ိဳးေရးအဓိကရုန္းမ်ား၊ ဆ ႏၵၵျပမႈမ်ားကုိ ႏွိမ္နင္းခဲ့ရျခင္း အေၾကာင္းမ်ားကို စာအုပ္အစ အခန္းမ်ားတြင္ ေရးထားသည္။ စင္ကာပူကို စီးပြားေရးဗဟုိဌာနအျဖစ္ ဖန္တီးျခင္း၊ စင္ကာပူ စိမ္းလန္းေရး၊ ပါရမီရွင္မ်ား ပိ်ဳးေထာင္ျခင္းႏွင့္ ဆြဲေဆာင္ျခင္း၊ စသည့္အခန္းမ်ားျဖင့္ တိုးတက္ရန္ၾကိဳးစားမႈမ်ားကို ေရးထားသည္။

၁၉၇၀ ခုႏွစ္က လီကြမ္ယုသည္ မေလးရွား၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ တြန္ရာဇတ္ကို  မေလးရွားသည္ ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈျဖစ္ျပီး ပညာတတ္ တရုတ္၊ အိႏၵိယတို႔သည္ ၾသစေၾတလ်ႏွင့္ နယူးဇီလန္သို႔ ေရာက္ကုန္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ တြန္ရာဇတ္က ျပန္ေျပာသည္မွာ "ဒါဟာ ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈတင္မကဘူး၊ ဒုကၡယိုစီးမႈလည္းျဖစ္တယ္။ မေလးရွားက ဒုကၡေတြ စီးထြက္ကုန္တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားရမယ္"

ယခင္က တဲမ်ားျဖင့္ ျဖစ္သလို ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည့္ သူမ်ားကုိ တို္က္ခန္းမ်ားအေပၚ တင္ေပးခဲ့သည္။ ထိုအခါ လူမ်ားက ႏြားမ်ား၊ ၀က္မ်ားကိုလည္း တိုက္ခန္းမ်ားအေပၚ သယ္ယူသြားၾကသည္။ တိုက္ခန္းမ်ားတြင္  ႏြားမ်ား၊ ၀က္မ်ားျဖင့္ ေနထိုင္ၾကသည္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ ပီေကကုိ ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။

ဤစာအုပ္ဖတ္မွ ကၽြန္ေတာ္ အေသးစိတ္သိေသာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုမွာ ဗီယက္နမ္ကြန္ျမဴနစ္တို႔ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၃၀ ရက္တြင္ ေျမာက္ဗီယက္နမ္တို႔က ဆိုင္ဂံုျမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္လိုက္ျခင္းျဖင့္ အေမရိကန္ - ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ အဆံုးသတ္သြားခဲ့သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ဒီေရ တက္လာသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ ေျမာက္ဗီယက္နမ္တို႔သည္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္တြင္ ကေမၻာဒီးယားကုိ စတင္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၉ ဇန္န၀ါရီတြင္ ဗီယက္နမ္တို႔က ကေမၻာဒီးယားကို လံုး၀သိမ္းပိုက္လိုက္ကာ ကေမၻာဒီးယားတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ ရုပ္ေသးအစိုးရကို ဖြဲ႔စည္းေပးလိုက္သည္။ ခမာနီတို႔ အာဏာရသြားသည္။ ကေမၻာဒီးယားျပည္သူမ်ားစြာ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ၾကရသည္။ ထို႔ေနာက္ ကေမၻာဒီးယားနယ္စပ္မွတဆင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကသည္။

၁၉၇၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီတြင္ ဗီယက္နမ္တို႔အေနျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံအား တိုက္ခိုက္မႈမျပဳရန္ တရုတ္ျပည္ (တိန္႔ေရွာင္ဖိန္) က ဟန္႔တားခဲ့သည္။ မရသျဖင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ၁၉၇၉ တြင္ ဗီယက္နမ္အား တုိက္ခိုက္ခဲ့သည္။ စစ္ပြဲသည္ ၁၉၇၉ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၇ မွ မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔အထိသာျဖစ္သည္။ ထိုင္းကို တုိက္ခိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနသည့္ ဗီယက္နမ္တို႔ စစ္ဦး လွည့္သြားေတာ့သည္။ ကေမၻာဒီးယားတြင္ ရွိေနသည့္ ဗီယက္နမ္စစ္တပ္သည္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလက်မွ လံုး၀ ထြက္ခြါသြားေတာ့သည္။ အေမရိကန္ကို ႏိုင္ေအာင္တိုက္ခဲ့ျပီး ကြန္ျမဴနစ္တို႔ကို ဂုဏ္တက္ေစခဲ့သည့္ ဗီယက္နမ္၏ ႏိုင္ငံငယ္မ်ားအေပၚ ဗိုလ္က်စိုးမိုလိုသည့္ ျဖစ္ရပ္သည္ သမိုင္းကို အရုပ္ဆိုးေစခဲ့သည္။

လီကြမ္ယု၏ အာစီယံအဖြဲ႔ စတင္စဥ္က အေတြ႔အၾကံဳမ်ား၊ အေနာက္အင္အားၾကီး ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံခဲ့ပံုမ်ား၊ တရုတ္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးစသည္တို႔ကုိလည္း ဆုိင္ရာအခန္းမ်ားျဖင့္ ေရးသားထားသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမ်ားကုိလည္း အက်ယ္တ၀င့္ ေရးထားသည္။

မူရင္းစာအုပ္တြင္ ပါ၀င္သည့္အခန္း အခ်ိဳ႕ကို ဆရာဟိန္းလတ္၏ ျမန္မာဘာသာျပန္တြင္ ျဖဳတ္ထားသည္။ ၃ - ၄ ခန္းေလာက္ရိွသည္။ ျဖဳတ္ထားသည့္ အဓိကအခန္းမ်ားမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆိုင္သည့္ china beyond beijing ၊ Tiananmen ႏွင့္ Hongkong အခန္းတို႔ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ဆိုင္သည့္ ျဖဳတ္ထားသည္မွာ ၁ ခန္းတည္းသာျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႔ လီကြမ္ယု ပထမဆံုးေရာက္ဖူးသည္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္း အာဏာသိမ္းျပီး ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ျဖစ္သည္။ လီကြမ္ယုသည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္း၊ ဇနီး ေဒၚခင္ေမသန္းတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ လီကြမ္ယုက သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုး အဂၤလိပ္စကားကုိ ေကာင္းစြာေျပာႏိုင္သည္ဟု ေရးထားသည္။ ကြန္ျမဴနစ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္ေနသူျဖစ္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းကို လီကြမ္ယု ၾကိဳက္သြားမည္ထင္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းက သူ႔ကုိ (Burmese way of Socialism) ျမန္မာနည္းျမန္မာ့ဟန္ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္အေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္ဟု လီကြမ္ယုက ေရးထားသည္။ သူက ျမန္မာတို႔၏ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္မွာ ရိုးရွင္းသည္ဟု ေရးထားသည္။( Simple ဟုဆိုသည္)

လီကြမ္ယုသည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕သို႔ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ဒုတိယအၾကိမ္၊ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ေနာက္ဆံုးေရာက္ခဲ့သည္ဟုလည္း ေရးသားထားသည္။ သူ၏ ေနာက္ဆံုးအေခါက္တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕လမ္းမ်ားမွာ အေပါက္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနျပီး အေဆာက္အဦမ်ားမွာ အိုေဟာင္းေနသည္။ ကားမ်ားမွာလည္း ၁၉၅၀ - ၆၀ ခုႏွစ္မ်ားက ေမာ္ဒယ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္း စင္ကာပူတြင္  ေဆးလာကုသည့္ ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္မ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း ေရးထားသည္။

၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ စင္ကာပူေရာက္လာျပီး လီကြမ္ယုႏွင့္ ေတြ႔ဆံုသြားသည္။ သူက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔အား ေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚထားသည့္ အစိုးရ၏ ေပၚလစီသေဘာထားကို ျပန္စဥ္းစားဖို႔ ေျပာသြားသည္။ (Reconsider ဟု သံုးသြားသည္)။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္လည္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ စင္ကာပူေရာက္လာသည္။ လီကြမ္ယုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊကို အင္ဒိုနီးရွားကိုသြားေလ့လာဖို႔ တုိက္တြန္းသည္။ ဆူဟာတုိ၏ စစ္ဘက္မွ အရပ္ဘက္သို႔ ေျပာင္းလဲသည့္လမ္းစဥ္ကို သြားေလ့လာဖို႔ျဖစ္သည္။ ျမန္မာအေၾကာင္း ေရးထားသည္မွာ သိပ္မရွိပါ။

သူ၏ အရိုက္အရာကို လႊဲေပးမည့္ ဂိုခ်ဳပ္ေတာင္အား ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားကတည္းက ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျပီးေလ့က်င့္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သည္။ ေက်ာ္ျဖတ္ျခင္း အခန္းျဖင့္ ဂိုခ်ဳပ္ေတာင္အေၾကာင္း အနည္းငယ္ေရးထားသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစု အခန္းျဖင့္ လီကြမ္ယု၏ ကိုယ္ပိုင္မိသားစုဘ၀အေၾကာင္းကို စာအုပ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။ သူ၏သားၾကီး လီရွန္လြန္းအေၾကာင္းကုိသာ အဓိက ေရးသားထားသည္။

စင္ကာပူႏိုင္ငံ အာဏာရပါတီ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၏ အျမင္မ်ားႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို စာအုပ္မွ သိျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုစာအုပ္ကိုဖတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသည္မွာ စင္ကာပူ ကံေကာင္းသည္။ လီကြမ္ယုသည္ သူ၏ရပ္တည္မႈအတြက္ ဖိႏွိပ္ခဲ့သည္မ်ား ရွိသည္ဟု သတင္းမ်ားတြင္ ဖတ္ရႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ စင္ကာပူ၏ တုိးတက္ခ်မ္းသာမႈမ်ားကိုလည္း သတင္းမ်ားတြင္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ သူ၏ From Third World to First: The Singapore Story ဘာသာျပန္ကုိဖတ္ရင္းမွ ၃၀-၄-၁၁ ရက္ေန႔ထုတ္ The Straits Time သတင္းစာ မ်က္ႏွာဖံုးမွ သတင္းတစ္ပုဒ္အေၾကာင္းကို ေတြးမိသြားသည္။ လီကြမ္ယုက ၁၆ ၾကိမ္ေျမာက္ စင္ကာပူ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ သတိေပးသည့္ စကားတစ္ခြန္းကို ေျပာသြားသည္။ ထိုစကားသည္ မွန္လိမ့္မည္၊ မွာလိမ့္မည္ဆိုသည္ကုိေတာ့ .......... သမိုင္းကပဲ အေျဖေပးသြားလိမ့္မည္ထင္သည္။

Posted by ေမာင္စူးစမ္း(MTLA GTI)