စကၤာပူမွ သေဘၤာက်င္းမ်ား

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ ေက်ာ္ကစၿပီး ၾကည့္ရင္ေတာ့ စကၤာပူမွာ သေဘၤာက်င္းအေနနဲ႔
အဂၤလိပ္ေရတပ္အတြက္ Sambawang Shipyard ရွိပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြကလည္း Jurong
Shipyard, Hitachi-Zoezin Shipyard စတင္ခဲ့ၾကတယ္။ စကၤာပူအစိုးရ အေနနဲ႔
သေဘၤာက်င္းလုပ္ငန္းကို ST Marine (Singapore Technology) နဲ႔ Keppel
Shipyard စသျဖင့္ ဝင္ေရာက္ပါဝင္ခဲ့ရင္း အခုေတာ့ စကၤာပူအစိုးရ
ရွယ္ယာအမ်ားဆံုးရွိတဲ့ Sambawang Corporation နဲ႔ Keppel Corporation ၂
ခုကပဲ တျခားသေဘၤာက်င္းမ်ားကို လက္ဝါးၾကီးအုပ္ ဝယ္ယူသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂ဝဝ၉
ခုႏွစ္မွာေတာ့ KEPPEL CORPORATION (10 Billions S$) နဲ႔ SEMBCORP (9
Billions S$) တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လာတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို
ဒီကုမၸဏီၾကီး ၂ ခုနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ သေဘၤာက်င္းမ်ားမွာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီသေဘၤာက်င္းေတြရဲ႕ Sub Contract လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီအငယ္၊ အလတ္စားမ်ား
S&E Companies မွာလည္း ျမန္မာအလုပ္သမား၊ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားစြာကို
ေတြ႔ရပါတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၉ဝ ေက်ာ္ပိုင္းက စကၤာပူမွာ ျမန္မာအလုပ္လာရွာသူမ်ားအတြက္ အလြယ္ကူဆံုး အလုပ္ရႏိုင္ၿပီး၊ အစိုးရက
အလုပ္လုပ္ခြင့္ ျမန္ျမန္ ပါမစ္ခ်ေပးတာက သေဘၤာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ Marine Industry
ပါပဲ။ အလုပ္သမားအေနနဲ႔ေတာ့ ယခင္က အိႏိၵယျပည္က အလုပ္သမားေတြပဲ သံုးေနရာကေန
အခုေနာက္ပိုင္းမွာ တ႐ုတ္ျပည္မၾကီးနဲ႔ ျမန္မာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ အလုပ္သမား၊
အင္ဂ်င္နီယာမ်ားစြာကို ေတြ႔ေနရပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ Keppel Corporation က
သေဘၤာက်င္းမ်ားမွာ ျမန္မာမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာစာနဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား၊
အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပြဲမ်ားပင္ ရွိေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ စကၤာပူမွာ အစိုးရသံုး
ဘာသာၾကီး ၄ မ်ဳိး (အဂၤလိပ္၊ တ႐ုတ္၊ မေလး၊ အိႏိၵယ (Tamil) တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုေတာ့ သေဘၤာက်င္းေလာကမွာ ျမန္မာဘာသာစကား ေျပာသူ မ်ားလာတာကို ျမင္ရပါတယ္။

သေဘၤာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အလုပ္မ်ားမွာ ျမန္မာမ်ား ေနရာပိုရလာေရးအတြက္ အလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ စာအုပ္ငယ္
Singapore.info.2009.Build Your Future[1] ကို အင္တာနက္
http://monywa.org/singaporeinfo.htm မွာ ေဒါင္းလုပ္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။
ျပဳစုသူ ေအးၿငိမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္ ေကာင္းမြန္တဲ့ စာတမ္းငယ္ျဖစ္ၿပီး၊
သေဘၤာက်င္းမ်ားသာမက အျခား စက္႐ံုအလုပ္႐ံုလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူမ်ားအတြက္လည္း
ဘဝတိုးတက္ရာ လမ္းျပစာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။


သေဘၤာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အလုပ္မ်ားကေတာ့

၁။ အလုပ္သမား တာဝန္
၂။ အငယ္တန္း အတတ္ပညာပိုင္းဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား
၃။ အင္ဂ်င္နီယာဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ လစာႏႈန္းထားနဲ႔ အလုပ္သဘာဝမ်ားကို Singapore Info စာအုပ္ငယ္မွာ ေရးထားပါတယ္။

သေဘၤာျပင္ဆင္တဲ့လုပ္ငန္းမွာ သေဘၤာက်င္းမွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အၾကီးစားလုပ္ငန္းၾကီးမ်ား (သေဘၤာ
ကိုယ္ထည္ Hull Bead Blasting, Painting နဲ႔ ပိုက္ၾကီးမ်ား လဲလွယ္ျခင္း)
အစရွိသည္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ၾကပါတယ္။ သေဘၤာမွာပါတဲ့ စက္ကိရိယာမ်ားကို
ျပဳျပင္တဲ့လုပ္ငန္းပိုင္းကို Marine Automation ကိုေတာ့ ကုမၸဏီငယ္မ်ားက
လုပ္ကိုင္ၾကပါတယ္။ စကၤာပူမွာေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ ေငြပိုအကုန္ခံႏိုင္တဲ့
ေရနံတင္သေဘၤာၾကီးမ်ား လာျပင္ၾကပါတယ္။ အျခား ကုန္တင္သေဘၤာၾကီးမ်ားကေတာ့
ေစ်းပိုသက္သာတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္၊ ဗီယက္နမ္ စသည္တို႔မွာ သြားျပင္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေရနံတင္သေဘၤာၾကီးမ်ားအတြက္
- ေရနံတင္၊ခ် ရာမွာသံုးတဲ့ Cargo Loading/ Unloading က Cargo Oil Pump, Tank Leveling, Inert Gas System
စတဲ့ အရာမ်ားကေတာ့ အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဘြိဳင္လာ၊ Steam Turbine, Main
Engine, Pump, Generator, Power Distribution System စတဲ့ အရာမ်ားကေတာ့
သေဘၤာမွာ မရွိမျဖစ္တဲ့ စက္ကိရိယာမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ မိုတာ၊ ဂ်င္နေရတာ၊
ပန္႔မ်ားကေတာ့ မြမ္းမံ၊ ျပင္ဆင္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။
- ေရနံအမ်ိဳးစားမ်ားအတြက္ Tank Leveling, Temp & Pressure monitoring,
Cargo Oil Pump Turbine Control System, Gas Alarm System, Inert Gas
System အစရွိတဲ့ Automtion လုပ္ငန္းမ်ား။
- စက္ပစၥည္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကရိန္း၊ ေရသန္႔စက္၊ မီးရိႈ႔စက္၊ အညစ္အေၾကးစြန္႔စက္၊ အပူေပးစက္ စတဲ့ အေထြေထြ စက္ပစၥည္းမ်ား ..
- တျခား ေရေၾကာင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ Navigation Equipment, Oil Discharge
Monitoring, Oily Water Seperator စတဲ့ ကိရိယာမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။

စက္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ Automation လုပ္တဲ့ေနရာမွာ လွ်ပ္စစ္၊ အီလက္ထရြန္းနစ္၊ PLC ၊ DCS ၊ HMS
တုိ႔အျပင္ Pneumatic ေလအား, Hydraulic ဆီအား သံုးတဲ့ Insturment, Control
Valves, Actuator ေတြကိုလည္း နားလည္ကြ်မ္းက်င္ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့
စက္႐ံုအလုပ္႐ံု အေတြ႔အၾကံဳရွိဖူးသူေတြအတြက္ သိပ္မခဲယဥ္းလွေပမယ့္
ဘာမွမလုပ္ဖူးသူမ်ားအတြက္ ေလ့လာရပါတယ္။

သေဘၤာမွာသံုးတဲ့ စက္ပစၥည္းကိရိယာမ်ားဟာ ရႈပ္ေထြးခက္ခဲျခင္း မရွိလွပါဘူး၊ နားလည္လြယ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အလုပ္က ၾကမ္းပါတယ္။ သေဘၤာ အေပၚေအာက္၊ တက္လိုက္၊ ဆင္းလိုက္
လုပ္ရတယ္။ စက္ေခ်း၊ ဆီေခ်းနဲ႔ ညစ္ပတ္ေပေရတာထက္ ဆိုးတာကေတာ့ ပူေလာင္လွတဲ့
အင္ဂ်င္အခန္းမွာ စက္ၾကီးမ်ားနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတာ အႏၲရာယ္ၾကီးပါတယ္။ အမ်ားၾကီး
သတိထားရပါတယ္။ High Temperature, High Pressure, Machin Movement
ေတြၾကားမွာ လုပ္ရတဲ့အတြက္ အထူးသတိထားရပါတယ္။ သေဘၤာက်င္းမွာဆိုရင္ ပစၥည္းေတြ
အသစ္လဲလွယ္၊ အတင္အခ် လုပ္ရတဲ့အခါမွာ မၾကာခဏ ေသေၾက၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမႈေတြ
ရွိတဲ့အတြက္ Safety ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ လုပ္ရပါတယ္။ ဦးထုပ္၊ ခါးပတ္၊ မ်က္မွန္
စတဲ့ အကာအကြယ္မ်ားကို ေသခ်ာဝတ္ဆင္ရၿပီး သံထည္မ်ားကို ျဖက္ဆက္၊ ကပ္ညႇပ္ရာမွာ
Gas Oxigen Cutter, Welding Machine, Grinding, Blasting, Drilling စတဲ့
လုပ္ငန္းမ်ားဟာ အႏၲရာယ္ၾကီးတဲ့အတြက္ သေဘၤာက်င္းတိုင္းမွာ Safety Department
ဟာ အေရးၾကီးတဲ့ ဌာနျဖစ္ပါတယ္။ သေဘၤာက်င္း အလုပ္လာလုပ္ရင္ Safety Course
သင္တန္း အရင္တက္ရပါတယ္။

သေဘၤာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စက္ကိရိယာမ်ားအေၾကာင္း
Electrical Power Distribution and Automation

လွ်ပ္စစ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားအနက္ သေဘၤာ၊ Power Generation and Distribution System ကို
အထူးသျဖင့္ ဂ်ပန္ကုမၼဏီၾကီးမ်ား ထုတ္လုပ္တဲ့ Circuit Breaker, Contactor,
Relay ေတြကို အသံုးမ်ားၾကပါတယ္။ မိုတာမ်ား၊ Marine Cable ဆိုတဲ့ အလြန္မာတဲ့
လွ်ပ္စစ္ေကဘယ္ၾကိဳးမ်ား၊ ဂ်င္နေရတာ၊ ဘက္ထရီ စတဲ့ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား
ရွိပါတယ္။

Ship Engine Room

သေဘၤာ အင္ဂ်င္ခန္းမွာေတာ့ စက္ပစၥည္းမ်ား အျပည့္အၾကပ္ ျပြတ္သိပ္ထည့္ထားပါတယ္။ သေဘၤာရဲ႕ Main Engine
ကေတာ့ အၾကီးမားဆံုးေသာ စက္ၾကီးပါပဲ။ သေဘၤာခုတ္ေမာင္းဖို႔ ဒီဇယ္အင္ဂ်င္ၾကီး
ပစ္စတင္အၾကီးၾကီးမ်ားကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ အင္ဂ်င္ခန္းဟာ အင္မတန္
ဆူညံတဲ့အတြက္ နားက်ပ္ကို အၿမဲတပ္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အင္ဂ်င္ခန္း၊ သေဘၤာရဲ႕
ေနာက္ဘက္မွာ ဘြိဳင္လာၾကီး ၂ ခုကို တည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ အဲဒီကေန
ေရေႏြးေငြ႔ထုတ္ၿပီး Steam Turbine, Steam Heating System ေတြကို
လည္ပတ္ေစပါတယ္။ Steam Turbine မ်ားနဲ႔ ေရနံစိမ္း Cargo Pump မ်ားနဲ႔ Water
Balast Pump ေတြကို လည္ပတ္ေစပါတယ္။ အင္မတန္ ပူေလာင္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္
ေရေႏြးေငြ႔အပူခ်ိန္ ၂ဝဝ ဒီဂရီအထက္ရွိၿပီး ဖိအား (Pressure) က 10 to 15
Kg/cm2 ရွိပါတယ္။ သေဘၤာအၾကီးေတြဆိုရင္ Steam Temp 400 deg C & Pressure
60 Kg/cm2 အထိရွိေတာ့ အင္မတန္ သတိထားရပါတယ္။ Air Compressor, Power
Generator, Water Pump Motors, Alarm Noise စသျဖင့္ အလြန္ဆူညံလွတဲ့အခန္း
ျဖစ္ပါတယ္။ ECR လို႔ေခၚတဲ့ Engine Control Room ကေတာ့ အလံုပိတ္
ေလေအးစက္ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကြန္ျပဴတာ၊ Drawing၊ Monitoring System,
Control System, Electrical Poser Distribution Panels ေတြကို
စုေပါင္းၿပီးထားေပးပါတယ္။ သေဘၤာအင္ဂ်င္နီယာမ်ား ေခတၱဝင္ၿပီး နားေန၊
ေကာ္ဖီေသာက္ရာ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

Inert Gas System (IGS)

ေရနံတင္သေဘၤာမ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္တဲ့ Inert Gas System ျဖစ္ပါတယ္။ ေရနံ အတင္အခ် လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ေရနံ Oil Tank ထဲမွာ မီးမေလာင္တဲ့ Inert Gas ကို ထည့္ေပးရပါတယ္။ အဲဒီ Inert
Gas ကို ဘြိKင္လာ မီးခိုးကတဆင့္ ေရထဲျဖတ္ သန္႔စင္ေစၿပီး ေရနံေလွာင္ကန္ထဲ
ထည့္ေပးပါတယ္။ ေအာက္စီဂ်င္ကိုလည္း ၃ - ၈ ရာႏႈန္း ထိန္းေပးထားျခင္းျဖင့္
မီးမေလာင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီစနစ္ အလုပ္လုပ္မွသာ သေဘၤာကို ႏိုင္ငံအစိုးရေတြက
ဆိပ္ကမ္းကပ္ခြင့္ ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။
Inert Gas Generator ဆိုတဲ့ မီးခိုးထုတ္စက္ကိုလည္း လိုအပ္သလို
ေမာင္းေပးရပါတယ္။ သေဘၤာ ဆိပ္ကမ္းကပ္ရင္ Surveyor ေတြက အရင္ဆံုးစစ္ေဆးတဲ့
အရာျဖစ္ပါတယ္။

Boiler Control

သေဘၤာမွာသံုးတဲ့ ဘိြဳင္လာကိုေတာ့ Marine Boiler လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ AAlborg ဘြိဳင္လာကေတာ့
ေရပန္းအစားဆံုးျဖစ္ၿပီး တျခား အမ်ဳိးအစားမ်ားျဖစ္တဲ့ Miura Z boiler,
Sunflame, Mitsubishi, Kawasaki, Vacalno စတဲ့ ဘြိဳင္လာမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။
သေဘၤာတိုင္းမွာ မရွိမျဖစ္တဲ့ တာဘိုင္လည္ပတ္ျခင္း၊ သုံညေအာက္ ေရခဲတဲ့ရာသီမွ
ေရ၊ ေရနံဆီမ်ားကို အပူဓာတ္ေငြ႔ေပးျခင္း စတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္
အထူးလိုအပ္တဲ့ ဘြဳိင္လာပါ။ ဘိြဳင္လာမွာ FO Fuel Oil ကိုမီးရႈိ႕ၿပီး
အပူဓာတ္ေပးရာမွာ အပူခ်ိန္ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့အထိ အပူခ်ိန္
ျပင္းထန္ပါတယ္။ ေရေႏြးေငြ႔ကလည္း ဘြိဳင္လာအၾကီးအေသးေပၚ မူတည္ၿပီး
အလြန္ျမင့္မားၿပီး၊ ေရေႏြးေငြ ဖိအား Pressure ကလည္း ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပင္းထန္ပါတယ္။ အထူးသတိျပဳ လုပ္ကိုင္ရတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

Steam Turbine

ေရေႏြးေငြ႔ တာဘိုင္ကေတာ့ ေရနံတင္သေဘၤာေတြ ေရနံစုတ္ထုတ္တဲ့ ပန္႔ Pump ေတြအတြက္
အထူးအသံုးက်ေနဆဲပါ။ အားေကာင္းၿပီး ေနရာက်ဥ္းက်ဥ္းပဲ လုိအပ္ေတာ့
အင္ဂ်င္ပန္႔၊ လွ်ပ္စစ္မိုတာပန္႔ေတြ အစားထိုးလို႔ မရေသးပါဘူး။
ေရွးတုန္းကေတာ့ သေဘၤာေမာင္းတဲ့ အင္ဂ်င္ေနရာမွာ Main Turbine ကိုသံုးၿပီး
သေဘၤာဒလက္ကို လည္ပတ္ေမာင္းခဲ့ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့
ဒီဇယ္အင္ဂ်င္ၾကီးမ်ားပဲ ေရနံတင္သေဘၤာအၾကီးေတြမွာ အစားထိုးသံုးေနၾကပါၿပီ။
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္တဲ့ ေနရာမွာလည္း တာဘိုဂ်င္နေရတာကို ေရေႏြးေငြ႔
တာဘိုင္သံုးတာ မ်ားပါတယ္။

Oil Discharge Monitor

သေဘၤာမွာ ေရညစ္ပတ္ေတြကို သေဘၤာအျပင္ဘက္ ၾကိဳက္သလို ထုတ္ပစ္လို႔ မရပါဘူး။ ပင္လယ္ျပင္
ညစ္ညမ္းမႈ၊ Pollution ကာကြယ္တဲ့ ဥပေဒမ်ားေၾကာင့္ သေဘၤာအျပင္ဘက္ ထုတ္ပစ္တဲ့
ေရမ်ားမွာ ဆီပါဝင္မႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားဖို႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေရေၾကာင္းအဖြဲ႔
International Maritime Organization - IMO တာဝန္ယူထားပါတယ္။ အခုေခတ္မွာ
ၿဂိဳလ္တုဓာတ္ပံုမ်ားေၾကာင့္ ဆီမ်ားမ်ားပါတဲ့ ေရေတြ သေဘၤာက စြန္႔ပစ္ေနတာ
အလြယ္တကူ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ ႏိုင္ငံတကာ ေရပိုင္နက္ထဲ ျဖစ္ရင္လည္း
သေဘၤာေမာင္းတဲ့ ကပၸတိန္ကို ဒဏ္ေငြ ေဒၚလာ သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ဒဏ္႐ိုက္ပါတယ္။
သေဘၤာဆိပ္ကမ္းတြင္း ဝင္လာေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဆီထုတ္ႏႈန္းထိန္းခ်ဳပ္ေပးတဲ့ Oil
Discharge Monitoring System အလုပ္လုပ္ေၾကာင္း Surveyor ကို ျပသရပါတယ္။
အဲဒီစက္ အလုပ္မလုပ္ရင္ သူတို႔ႏိုင္ငံတြင္းကို သေဘၤာ အဝင္မခံပါဘူး။
ဆီပါႏႈန္း မ်ားေနတဲ့ ေရေတြကိုလည္း ဆီနဲ႔ေရ ခြဲျခားေပးတဲ့ Oily Water
Seperator စက္ကိုလည္း သေဘၤာတိုင္း မရွိမျဖစ္ ဝယ္ယူထားရပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့
ပင္လယ္ျပင္ မညစ္ညမ္းေရးအတြက္ IMO သတ္မွတ္ထားတဲ့ စက္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။

PLC, DCS, HMI

ေရွးယခင္မ်ားကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ ကြန္ထ႐ိုးမွာ Relay Network နဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။ အခုေခတ္ေတာ့
ပိုလြယ္ကူ၊ေစ်းသက္သာတဲ့ Programmable Logic Controller PLC မ်ားကို
အစားထိုးသံုးလာၿပီး၊ LCD Panel touch screen control ကို သံုးလာၾကတယ္။
Central Control အျဖစ္ DCS, Human Machine Interface HMI စတဲ့
စနစ္ၾကီးမ်ားကို Module မ်ားနဲ႔ ဆက္စပ္သံုးစြဲလာၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
သေဘၤာတခုလံုး အပူခ်ိန္၊ ဖိအား၊ အားလံုးကို တေနရာကေန ျမင္ရ၊ ထိန္းရတာ
ပိုလြယ္လာပါတယ္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း သေဘၤာ၊ စက္႐ံုမ်ားမွာ လူနဲ႔
သြားၾကည့္လုပ္ကိုင္တဲ့ Manual System ကိုပဲ အားကိုးေနရဆဲပါ။

Marine Navigation System

သေဘၤာေတြမွာ သကၠရာဇ္ ၂ဝဝဝ ေနာက္ပိုင္းမွာ တဲလက္စ္႐ုိက္တဲ့ ေရဒီယုိအရာရွိဆိုတာ
မထားေတာ့ပါဘူး။ Nigavation လုပ္တဲ့ ေရဒါ၊ ဂ်ိဳင္႐ို၊ ဂ်ီပီအက္စ္၊ စပိေလာ့
စတဲ့ ပစၥည္းကိရိယာမ်ားနဲ႔ သေဘၤာတစင္းနဲ႔ တစင္း ဆက္သြယ္မႈနည္းစနစ္ဟာ
အလြန္ေကာင္းလာတဲ့အတြက္ ေရွးကလို ေရဒီယိုအရာရွိ မလိုေတာ့ပါဘူး။ သာမန္
အရာရွိတေယာက္က အလြယ္တကူ သံုးႏိုင္လာပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ သေဘၤာ လွ်ပ္စစ္အရာရွိ
Electrician ကပဲ ဒီ Navigation Equipment မ်ားကို တာဝန္ယူ၊ ျပင္ဆင္တဲ့
လုပ္ငန္းကို လုပ္ပါတယ္။

Pneumatic and Hydraulic

သေဘၤာက စက္ပစၥည္းမ်ား Automation အတြက္ အဓိကလိုအပ္တာကေတာ့
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း Automation Instruments မ်ားကို
ေမာင္းႏွင္ဖို႔ Pneumatic (ေလအား) နဲ႔ Hydraulic (ဆီအား) ၂ မ်ဳိးက
အထူးအေရးၾကီးပါတယ္။ အလြန္ေလးလံၾကီးမားတဲ့ စက္ေတြ၊ Cargo Valves ေတြ၊
ကရိန္းၾကီးေတြကို Hydraulic System နဲ႔ အလုပ္လုပ္ခိုင္းရပါတယ္။
ေသးငယ္သြက္လက္တဲ့ စက္ကိရိယာမ်ား၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား မီးပြားက်မွာ
စိုးရိမ္ရတဲ့ ေရနံသိုေလွာင္တဲ့ေနရာမ်ားမွာ Pheumatic Controller မ်ားကို
သံုးရပါတယ္။ ဒီေခတ္အခါမွာေတာ့ Zenar Barrier ဆိုတဲ့ ေပါက္ကြဲမႈ
ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ Safety Device ေတြ စိတ္ခ်လက္ခ် သံုးလာႏိုင္တဲ့အတြက္
Pheumatic, Hydraulic ကို အရင္ေလာက္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ မသံုးေတာ့ေပမယ့္ ဒီ
၂ မ်ဳိးကိုေတာ့ သေဘၤာ၊ ေရနံ၊ ဓာတ္ေငြ႔ ေလာကမွာ အထူးလိုအပ္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စကၤာပူကြ်န္းပတ္လည္ရွိ သေဘၤာမ်ား

သေဘၤာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေလေအးေပးစက္ (Air-con)၊ ကြန္ပရက္စာ၊၊ ဖရီဇာ၊ ဓာတ္အားေပးစက္ စတဲ့
စက္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ ကုမၸဏီမ်ားစြာလည္း ရွိပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္၊
စက္မႈ ပစၥည္းမ်ားကို သေဘၤာေပၚ တပ္ဆင္၊ ေကာ္မရွင္၊ စမ္းသပ္ေပးတဲ့
ကုမၸဏီမ်ားစြာလည္း ရွိပါတယ္။ စကၤာပူကြ်န္းပတ္လည္မွာ သေဘၤာမ်ဳိးစံု ေန႔စဥ္
အစင္းေရ ၅ ေထာင္ထက္မနည္း အဝင္အထြက္၊ အသြားအလာ ရွိတဲ့အတြက္ သေဘၤာျပင္ဆင္၊
လုပ္ငန္းဟာ စကၤာပူႏိုင္ငံအတြက္ ဝင္ေငြအေျမာက္အျမား ေပးေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
စကၤာပူဟာ ကြန္တင္နာ သေဘၤာဆိပ္ကလည္း ကုန္တင္ကုန္ခ် အမ်ားၾကီးလုပ္ရၿပီး
(ကမၻာ့ ကုန္တင္ကုန္ခ် အမ်ားဆံုး ကြန္တင္နာဆိပ္ကမ္း)၊ ေရနံခ်က္စက္႐ံုမ်ား
(ကမၻာ့ ေရနံအမ်ားဆံုး ခ်က္လုပ္ေသာ ၿမိဳ႕) ျဖစ္တဲ့အတြက္
ေရနံတင္သေဘၤာမ်ားလည္း အေျမာက္အျမား ဝင္ထြက္သြားလာေနၾကပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားက ေရနံမ်ား တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ အေမရိကားကို
သယ္တဲ့ ခရီးစဥ္မွာ စကၤာပူကုိ ၾကားခံ ေရနံသိုေလွာင္ခ်ထားတဲ့
ပြဲစားႏိုင္ငံအျဖစ္ အသံုးျပဳေတာ့ စကၤာပူမွာ ေရနံခ်က္လုပ္ငန္းအျပင္၊
ေရနံသိုေလွာင္ကန္မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။

၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ေပါက္ေစ်းအရ Oil Tanker သေဘၤာတန္ဖိုးက တန္ခ်ိန္အရ 32–45,000 DWT, 80–105,000 DWT, and
250–280,000 DWT သေဘၤာေတြကို အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း US$43M, $58M,
$120M ရွိပါတယ္။ ေရနံအျပည့္တင္ရင္ အေခါက္အနည္းငယ္နဲ႔ အရင္းေက်တဲ့
လုပ္ငန္းျဖစ္ေပမယ့္ အရင္းအႏွီး ၾကီးလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သေဘၤာျပင္ဆင္၊
ေဒါက္တင္တဲ့အခါ လ်င္ျမန္ၿပီး အရည္အေသြးျမင့္တဲ့ စကၤာပူမွာ
ျမန္ျမန္ၿပီးႏိုင္တဲ့အတြက္ စကၤာပူသေဘၤာက်င္းလုပ္ငန္းက စရိတ္ၾကီးေပမယ့္
ေအာင္ျမင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာအလုပ္သမား ေထာင္၊ ေသာင္းခ်ီၿပီး
စကၤာပူ သေဘၤာျပင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ အလုပ္ေပးထားႏိုင္ပါတယ္။

စကၤာပူ Ship Management Agents ႏွင့္ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ား

စကၤာပူအစိုးရပိုင္တဲ့ Neptune Orient Line သေဘၤာမ်ားမွာ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာမ်ားစြာ
အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။ သေဘၤာသားေလာကမွာ ဖိလစ္ပိုင္နဲ႔ အိႏိၵယ လူမ်ဳိးၿပီးရင္
ျမန္မာလူမ်ဳိးက အမ်ားဆံုးဆိုတဲ့အထိ နာမည္ရပါတယ္။ ယခင္ကေတာ့ သေဘၤာသားဆိုရင္
ပ်ဳိတိုင္းၾကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုမွာေတာ့ လစာေကာင္းေပမယ့္
ဘဝၾကမ္းတမ္း၊ ပင္လယ္ခရီးသြားရေတာ့ ျမန္မာမ်ား သိပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့
ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားကို ခန္႔တဲ့ ေအဂ်င္စီေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ပြဲခေတာင္ေပးစရာ
မလိုတဲ့အထိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားကို
စကၤာပူအေျခစိုက္ ေအဂ်င္စီမ်ားက ေခၚခန္႔ထားေလ့ ရွိပါတယ္။ သေဘၤာသား
အရာရွိေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စကၤာပူကတဆင့္ သေဘၤာ အတက္၊ အဆင္း လုပ္ရၿပီး တခ်ဳိ႕
စကၤာပူမွာပဲ အၿမဲေနထိုင္ခြင့္ Permanant Resident - PR အျဖစ္ကို
ရရွိေနၾကပါၿပီ။ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ားအတြက္ ေအဂ်င္စီမ်ားကို
www.myanmarshipping.com/agents.htm အင္တာနက္မွာ ရွာႏိုင္ပါတယ္။

သေဘၤာေပၚ ျပင္ဖို႔ေရာက္သြားတဲ့ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာ၊ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ သေဘၤာေပၚမွာ
လုပ္တဲ့ ျမန္မာသေဘၤာသားမ်ား ျမန္မာစကားေျပာဆိုၿပီး အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေတာ့
ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။ သေဘၤာေတြကို မွတ္ပံုတင္ျခင္း၊ Classification လုပ္ေပးတဲ့
Surveyer Company - Lloyd, ABS, DNV စတဲ့ စစ္ေဆးေရး အာမခံလုပ္ငန္းလုပ္တဲ့
လုပ္ငန္းေတြမွာလည္း စကၤာပူႏိုင္ငံက ေနရာပိုယူလာပါတယ္။ ေရနံတင္သေဘၤာ
မွတ္ပံုတင္တဲ့ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္စာရင္းအရ တန္ခ်ိန္ ၁ သိန္းေက်ာ္တဲ့
ေရနံတင္သေဘၤာေပါင္း ၄ဝ၂၄ စင္းမွာ စကၤာပူက ပနားမား၊ လစ္ဘာရီးယား၊
မာရွယ္ကြ်န္းစုႏိုင္ငံၿပီးရင္ စကၤာပူက ကမၻာနံပါတ္၄ ေနရာကိုရပါတယ္။ ေရနံတင္
သေဘၤာအမ်ားဆံုး ပိုင္ဆိုင္တဲ့ႏိုင္ငံမ်ားကေတာ့ ဂရိ၊ ဂ်ပန္၊
အေမရိကန္တို႔ျဖစ္ၿပီး၊ သေဘၤာအားလံုးရဲ႕ ၇ဝ % ကို ေတာင္ကိုးရီးယား၊ ဂ်ပန္၊
တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ေဆာက္ၾကပါတယ္။ တခါတရံ စကၤာပူ သေဘၤာေပၚေရာက္သြားရင္
Surveyor လည္း ျမန္မာလူမ်ဳိး၊ သေဘၤာ Chief Engineer လည္း ျမန္မာလူမ်ိဳး၊
Shore Technican (Engineer) လည္း ျမန္မာလူမ်ဳိး ၾကံဳရပါတယ္။

စကၤာပူမွ ေရနံခ်က္စက္႐ံုမ်ား

ကမၻာ့ ေရနံအမ်ားဆံုး ခ်က္လုပ္ေသာ ၿမိဳ႕မွာ စကၤာပူက ထိပ္တန္းမွာ ရွိပါတယ္။
အနီးနားက အင္ဒိုနီးရွား၊ ဘ႐ူႏိုင္းႏိုင္ငံမ်ားက ထြက္တဲ့ေရနံနဲ႔
အေရွ႕အလယ္ပိုင္း အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားက ေရနံမ်ားကို ခ်က္လုပ္တဲ့
ေရနံခ်က္စက္႐ံုမ်ားစြာ စကၤာပူတဝိုက္ ကြ်န္းငယ္ေလးေတြမွာ ရွိပါတယ္။ ၂ဝဝဝ
ေနာက္ပိုင္းမွာ Jurong Ilands ဆိုၿပီး ေျမဖို႔၊ ေရနံခ်က္စက္႐ံုမ်ားစြာ
စက္မႈကြ်န္းတခုကို ထပ္ေဆာက္ေပးပါတယ္။ Shell, Mobil, Esso, British Petro
စတဲ့ ကမၻာ့ ေရနံကုမၸဏီၾကီးမ်ားအျပင္ စကၤာပူအစိုးရပိုင္ Singapore Patrol
Corp SPC ေရနံခ်က္စက္႐ံုမ်ားစြာလည္း ရွိပါတယ္။ ေရနံခ်က္စက္႐ံုမ်ားမွာ
အၿမဲတမ္း အင္ဂ်င္နီယာ၊ အလုပ္သမား မ်ားစြာ ခန္႔မထားေပမယ့္ Maintanance
လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီမ်ားမွာေတာ့ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ အခု ၂ဝဝ၈
ေနာက္ပိုင္း စီးပြားေရးကပ္ဆိုက္ၿပီး စကၤာပူစက္႐ံု၊ သေဘၤာက်င္းမ်ားက
ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားစြာ ပါမစ္ဆက္မတိုးေပးဘဲ ျမန္မာျပည္ျပန္ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္
ေရနံခ်က္စက္႐ံုမ်ားရဲ႕ Oil & Gas Industry အလုပ္မ်ားကေတာ့
သိပ္မက်ပါဘူး၊ ဆက္လက္ေကာင္းစားေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ Pulau Bukom Refinery
(Shell) - ၄၅၈ဝဝဝ ဂါလံ၊ Jurong Island Refinery (ExxonMobil) ၆ဝ၅ဝဝဝ
ဂါလံနဲ႔ စုစုေပါင္း တရက္ ဂါလံတသိန္းေက်ာ္ ခ်က္လုပ္ၿပီး ကမၻာမွာ အမ်ားဆံုး
ေရနံခ်က္လုပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။

ကမ္းလြန္ေရနံတူးစင္မ်ား ႏွင့္ FPSO

ေရနံတူးစဥ္မ်ားလည္း ယခင္က စကၤာပူအထိ သေဘၤာနဲ႔ဆြဲလာၿပီး၊ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ ၿပီးရင္
ကမ္းလြန္ေရနံတူးတဲ့ ေနရာေတြကို သေဘၤာနဲ႔ ဆြဲသြားၿပီး ေက်ာက္ခ်၊
ေရနံတူးၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စကၤာပူတဝိုက္မွာ ေရနံမထြက္ေပမယ့္ ေရနံတူးစင္ Oil
Rig အမ်ားအျပား ေတြ႔ရပါတယ္။ စကၤာပူက FELS Far East Levistan Shipyard မွာ
ေရနံတူးစဥ္အသစ္မ်ား တည္ေဆာက္ပါတယ္။ တခုတခုကို တႏွစ္ကေန ၂ ႏွစ္ၾကာေအာင္
ေဆာက္ရပါတယ္။

၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သေဘၤာေတြကို သံထည္ ၂ ထပ္ Double Hull လုပ္ရမယ့္ ဥပေဒ ထြက္လာပါတယ္။ ယခင္က သေဘၤာေဟာင္းလာရင္ သံေစ်းနဲ႔
ေရာင္းခ်လိုက္ရတယ္။ သေဘၤာ ႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ၾကာတဲ့ အေဟာင္းေတြကို
အိႏိၵယႏိုင္ငံထိ ဆြဲယူသြားၿပီး အိႏိၵယမွာ သေဘၤာတစီးလုံးကို တခဏခ်င္းမွာ
အေျပာက္ Scrap လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ အိႏိၵယမွာ သံထည္၊ သံမဏိလုပ္ငန္းမွာ
ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ သံုးပစ္လိုက္ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ေရနံတင္သေဘၤာ
အေဟာင္းၾကီးေတြကို သံထည္တထပ္ထဲရွိေတာ့ ပင္လယ္မွာ ေမာင္းခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။
ဒီေတာ့ ပင္လယ္ကမ္းလြန္ ေရနံတြင္းနားမွာပဲ ေရေပၚ ေရနံခ်က္လုပ္စက္႐ံု၊
သိုေလွာင္ကန္အျဖစ္ Floating Production Storage and Offshore FPSO အျဖစ္
Conversion ေရနံတင္သေဘၤာကို ကမ္းလြန္ ေရေပၚေရနံခ်က္စက္႐ံု၊ သိုေလွာင္ကန္
အျဖစ္ ေျပာင္းလဲျခင္းလုပ္ငန္း ေခတ္စားလာတယ္။ စကၤာပူမွာ အဲဒီလို Conversion
သေဘၤာ တႏွစ္ကို ၅ စီးေလာက္ လုပ္ေတာ့ အလုပ္သမား အမ်ားၾကီး လိုလာပါတယ္။
Project တခုကို ေဒၚလာသန္းေပါင္း ရာ၊ ေထာင္နဲ႔ခ်ီ သံုးႏိုင္ၾကပါတယ္။ ေရနံ၊
ဓာတ္ေငြ႔လုပ္ငန္းက ျမက္ျမက္ကေလးရတဲ့ ေပၚပင္လုပ္ငန္းဆိုေတာ့
ေငြသံုးႏိုင္ၾကပါတယ္။

ေရေအာက္ ေရငုတ္အလုပ္မ်ား

ျမန္မာျပည္ေရတပ္သားမ်ား အုပ္စုလိုက္ စကၤာပူမွာ Diver ေရငုတ္သမားအျဖစ္ လာလုပ္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
စကၤာပူမွာေတာ့ ေရငုတ္အလုပ္သမားဟာ လစာေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ အသက္အႏၲရာယ္လည္း
အလြန္ၾကီးတယ္။ သေဘၤာေအာက္ေျခ ဝမ္းပိုက္မွာရွိတဲ့ အျပစ္အနာအဆာေတြ၊
စက္ပစၥည္းေတြကို ေရေအာက္ ကင္မရာနဲ႔ ဓာတ္ပံု႐ိုက္၊ ျဖဳတ္ထုတ္၊ အသစ္လဲ
လုပ္ငန္းမ်ားဟာ မလြယ္လွပါဘူး။ ပင္လယ္ေအာက္မွာ ေရပိုက္ခ်၊ ဓာတ္ၾကိဳး၊
ပစၥည္းကိရိယာမ်ား ခ်ထား၊ ဆယ္ယူတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္တဲ့ ေရေအာက္လုပ္ငန္း
စပယ္ရွယ္လုပ္တဲ့ ကုမၸဏီမ်ားလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ သေဘၤာက်င္းေတြက
ေရေအာက္ငုတ္စရာ ကိစၥေပၚလာရင္ အဲဒီေရငုတ္သမား ကုမၸဏီမ်ားကို ေခၚရပါတယ္။

သေဘၤာလုပ္ငန္းႏွင့္ စကၤာပူအစိုးရ အားေပးမႈ

စကၤာပူဟာ ယခင္ကတည္းက သေဘၤာလုပ္ငန္းေၾကာင့္ ပီနန္ကြ်န္းထက္သာၿပီး
တိုးတက္ၾကီးပြားလာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘၤာလုပ္ငန္းဟာ စကၤာပူ
တိုးတက္ၾကီးပြားရျခင္းရဲ႕ အေျခခံျဖစ္တဲ့အတြက္ အစိုးရက အထူးအားေပးလ်က္
ရွိပါတယ္။ အစိုးရ The Maritime and Port Authority of Singapore (MPA)
http://www.mpa.gov.sg/ အင္တာနက္မွာၾကည့္ရင္ သေဘၤာလုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
စီးပြားေရး လုပ္လိုသူမ်ားကို အထူးကူညီေပးတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ စကၤာပူမွ
Setting a Marine Business အတြက္ အားေပးပါတယ္။ စကၤာပူ ေပၚလီတက္ကနစ္မွာ ၃
ႏွစ္ ေက်ာင္းတက္ရင္ အစိုးရ Shipping Company ေတြက ေက်ာင္းစတက္တာနဲ႔
လစာေပးပါတယ္။ ၃ ႏွစ္ၿပီးရင္လည္း တလ ၂ဝဝဝ ေလာက္နဲ႔ အလုပ္
ခ်က္ခ်င္းခန္႔ပါတယ္။ သေဘၤာအင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ လုပ္ၿပီးရင္ လစာ ၅
ေထာင္ေလာက္ ေပးပါတယ္။

စကၤာပူ NTU, NUS တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း ဘြဲ႔လြန္ Marine Degree/ Master ေတြကို Sponsorship နဲ႔ တက္ခြင့္ရွိပါတယ္။
အဲဒီလူငယ္မ်ားဟာ စကၤာပူက သေဘၤာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကုမၸဏီၾကီးမ်ားမွာ မန္ေနဂ်ာ၊
ဒါ႐ိုက္တာမ်ား ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း
စကၤာပူမွာ သေဘၤာေဆာက္တဲ့ ဒီဇိုင္းကုမၸဏီ၊ Ship Building, Ship Contractor
ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ သေဘၤာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး Tracking System
ကိုလည္း အခ်ိန္မေရြး Call Sign ေမးလို႔ရပါတယ္။ မိမိသေဘၤာရဲ႕ Information
ကိုလည္း အလြယ္တကူ ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ သေဘၤာက်င္း၊ ဓာတ္ေငြ႔လုပ္ငန္းအေျခအေန

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ သေဘၤာက်င္းလုပ္ငန္းကေတာ့ ယခင္က ဆင္မလိုက္သေဘၤာက်င္း၊ ေရတပ္သေဘၤာက်င္းေတြပဲ
ရွိၿပီး ျမန္မာသေဘၤာသားေတြ လက္ေတြ႔ Dock Service သြားယူရတဲ့ေနရာ ၂ ခု
ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေပၚလစီေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သေဘၤာမ်ား
အဝင္အထြက္ မ်ားမ်ား မလုပ္ႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္ သေဘၤာျပင္တဲ့လုပ္ငန္း
ျမန္မာျပည္မွာ မတိုးတက္ေသးပါဘူး။ ၾကယ္ငါးပြင့္၊ ျမန္မာ့ငါးလုပ္ငန္း၊
ျပည္တြင္း ေရေၾကာင္းပို႔ေဆာင္ေရး အစိုးရလုပ္ငန္းေတြပဲ ရွိပါေသးတယ္။
ႏိုင္ငံျခား သေဘၤာလိုင္းေတြ မ်ားမ်ား မလာႏိုင္ေသးပါဘူး။ ေရနံတင္၊
ဓာတ္ေငြ႔တင္ သေဘၤာမ်ားလည္း မလာဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေရာင္းခ်တဲ့ ဓာတ္ေငြ႔ကလည္း
ပိုက္လိုင္းက ပို႔ေပးျခင္းျဖစ္ေတာ့ သေဘၤာမလိုေသးပါဘူး၊ သေဘၤာေဆာက္တဲ့
လုပ္ငန္းမွာလည္း မထြန္းကားေသးပါဘူး။ ျမန္မာ ေရတပ္သေဘၤာေတြေတာင္မွ
စကၤာပူအစိုးရ ST Marine သေဘၤာက်င္းေတြမွာ လာျပင္၊ ေဆာက္လုပ္ ေနရပါတယ္။
သေဘၤာျပင္လုပ္ငန္းကလည္း သိပ္မခက္ခဲေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာပညာရွင္
မလိုပါဘူး။

သကၠရာဇ္ ၂ဝဝဝ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကမ္းလြန္ဓာတ္ေငြ႔ ေတြ႔ၿပီး ေရနံကုမၸဏီၾကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ Total ျပင္သစ္၊
Unical အေမရိကန္တို႔နဲ႔အတူ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္၊ အိႏိၵယ၊ ထိုင္း ေရနံနဲ႔
ဓာတ္ေငြ႔ကုမၸဏီေတြ တန္းစီၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက ကမ္းလြန္ဓာတ္ေငြ႔
ေစ်းကြက္ဝင္ဖို႔ ၾကိဳးစားလာပါတယ္။ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ ပထမဆံုး ဓာတ္ေငြ႔
ေရာင္းရေငြကေတာ့ ႐ုရွားလုပ္ MIG တိုက္ေလယာဥ္ဖိုး ေပးလိုက္ရသလို ေျပာပါတယ္။
စစ္တပ္အင္အားခ်ဲ႕ၿပီး လက္နက္ဝယ္ရင္း အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ေခတ္မီ
စစ္လက္နက္မ်ားကို ယွဥ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။

၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဝင္ေငြ ၆ ဘီလ်ံေလာက္ရွိတဲ့အထဲ ဓာတ္ေငြ႔ေရာင္းရေငြက
ရာႏႈန္း အျမင့္ဆံုးရပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းမ်ား
တည္ေဆာက္ၿပီးလို႔ ေရာင္းခ် ဝင္ေငြရေနၿပီျဖစ္ၿပီး၊ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏိၵယကိုလည္း
ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းေတြ တည္ေဆာက္ေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ စကၤာပူမွာ ေရနံနဲ႔
ဓာတ္ေငြ လုပ္ငန္းကို လုပ္ေနသူ ျမန္မာစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက
ျမန္မာႏိုင္ငံေစ်းကြက္ကို မ်က္စိက်ၿပီး ဝင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေပမယ့္ မရပါဘူး။
ျမန္မာအစိုးရက ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ားနဲ႔ သိုသိပ္က်စ္လစ္စြာ Oil & Gas
Industy ကို ခ်ဳပ္ထိန္းထားႏိုင္ပါတယ္။ အျပင္လူမ်ား ဝင္ခြင့္ မရႏိုင္ပါဘူး။
သို႔ေသာ္လည္း စကၤာပူမွာ Oil and Gas Industry လုပ္ေနတဲ့
ျမန္မာအတတ္ပညာရွင္မ်ား၊ လုပ္ငန္းရွင္ေလးမ်ားကေတာ့ ျမန္မာျပည္
ျပန္လာလုပ္ဖို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ ထားေနဆဲပါ။

ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား အလုပ္အကိုင္ အလားအလာ (၂ဝဝ၉)

ျမန္မာျပည္က ေကာင္းဆက္ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြေရးကို ေမးျမန္းၾကည့္တဲ့အခါ စကၤာပူမွာ
ျမန္မာမ်ားကို ပိုမိုခန္႔ထားၾကပါတယ္။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း
အလုပ္အကိုင္ေစ်းကြက္မွာ ျမန္မာမ်ားအေနနဲ႔ ေငြပိုရေပမယ့္ အေနအထိုင္၊
အစားအေသာက္ သိပ္အဆင္မေျပတဲ့အတြက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားဟာ စကၤာပူကိုပဲ
ခင္တြယ္ၾကတယ္။ စကၤာပူကလည္း အလုပ္ပိုေပးႏိုင္လာပါတယ္။ ၾကမ္းတမ္း၊ ညစ္ပတ္၊
အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြမွာ အိႏိၵယအလုပ္သမားေတြပဲ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာ၊
ဖိလစ္ပိုင္မ်ားကေတာ့ ပညာနဲ႔လုပ္ရတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာပိုင္းဆိုင္ရာေတြမွာ
ေနရာရပါတယ္။ သေဘၤာက်င္း လုပ္ငန္းမွာေတာ့ ေပေပေတေတ လုပ္ရတဲ့အတြက္ စကၤာပူက
ပိုလီဒီပလိုမာရထားတဲ့ ျမန္မာမ်ားကေတာ့ တျခားစက္႐ံုေတြမွာ
လုပ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က တိုက္႐ိုက္လာတဲ့ လူငယ္၊
လူၾကီးမ်ားအတြက္ကေတာ့ သေဘၤာက်င္း၊ ေရနံဓာတ္ေငြ ကုမၸဏီေတြမွာ
အလုပ္ရလြယ္ၿပီး၊ ေငြလည္း အသင့္အတင့္ ရၾကပါတယ္။ စကၤာပူရဲ႕ အဓိက
ႏိုင္ငံျခားပို႔ကုန္ နံပါတ္ ၁ ကလည္း ေရနံထြက္ပစၥည္းျဖစ္ေတာ့ ဒီလုပ္ငန္းက
ေကာင္းစားေနဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။

စကၤာပူမွာ အိႏိၵယ၊ တ႐ုတ္ျပည္မၾကီး၊ ျမန္မာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ အလုပ္သမားမ်ား သေဘၤာက်င္းမ်ားရွိတဲ့ Jurong, Tuas
တဝိုက္မွာ ပက္လက္ကားၾကီးေတြအေပၚ တင္ျပင္ေခြၿပီး အစုလိုက္သြားလာေနပံုေတြ၊
အလုပ္သမားေတြကို ထမင္းထုပ္ေရာင္းပို႔တဲ့ ျမန္မာထမင္းဆိုင္ေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ
တလကို ေဒၚလာ ၁ဝဝ ေလာက္နဲ႔ငွားေပးတဲ့ အလုပ္သမားတန္းလ်ားေတြမွာ
လူငယ္အလုပ္သမားမ်ား အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သြားလာလႈပ္ရွားေနပံုေတြ
ပင္လယ္ရပ္ျခား စကၤာပူမွာ မိသားစုနဲ႔ခြဲခြာ လာၾကတဲ့
ႏိုင္ငံျခားအလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြပါ။

သေဘၤာက်င္း၊ ေရနံဓာတ္ေငြ႔ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ လုပ္ကိုင္သူ ျမန္မာမ်ားကို ေလးစားလ်က္
က်န္းမာ၊ခ်မ္းသာေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
ေမာင္သာမန္
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 16 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 59 မိနစ္

Posted by ထြန္းၿမင့္ေဌး