ဆလံုေလးေတြဟာ ပင္လယ္ေရ၊ ခရုခရင္အခံြ၊ သစ္တိုဝါးစေတြနဲ့ ကမ္းစပ္တေလွ်ာက္မွာ ရွုပ္ပြေနတဲ့ ပလက္စတစ္ဗူးေတြ၊ အသံုးအေဆာင္အေဟာင္းေတြ၊ ကစားစရာေသနတ္အပ်က္၊ ကစားစရာအပ်က္ေတြ ဒါေတြနဲ့ဘဲျကီးျပင္းခဲ့ျကပါတယ္ ...
(ထူးဆန္းတာေျပာျပဦးမယ္၊ အဲဒီသံပျခုပ္ေတြဟာ ျဖူေကာင္လိုဘဲ တကိုယ္လံုးကို ဆူးေတြနဲ့ဖံုးေနတယ္၊ ဆူးက လည္း ေတာ္ေတာ္ခြ်န္ျပီး ထိတာနဲ့ကို်းတဲ့ သစ္ေဆြးလိုဘဲ၊ အသားထဲစူးဝင္တာနဲ့ ကို်းျပီးက်န္ခဲ့ေရာေလ။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ သံ ပျခုပ္ဆူးကို်းဟာ အသားထဲမွာအရည္ေပ်ာ္သြားျပီး အဆိပ္ေတြအျဖစ္နဲ့ ေသြးေျကာထဲပံ့်ပါေလေရာ။ နာတာမွ အေမေရးအဘေရးတေနေလာက္ေအာင္နာတာ -တတ္တာေပါ့။
ဒါေျကာင့္ သံပျခုပ္ဆူးဆိုရင္ မထိမိေအာင္ ဂရုစိုက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆလံုမေတြကေတာ့ ေန့တိုင္း သံပျခုပ္ ဖမ္းျက တယ္၊ ေန့တိုင္းဆိုမွေနတိုင္း။ ဖ်ာေနနာေနတဲ့ ဆလံုမကလဲြျပီး ျကီးျကီးငယ္ငယ္ ခရင္းခြာရင္း ဘာဂီ်ထြဋ္ရင္း သံ ပျခုပ္ေကာက္ျကတယ္၊ လြယ္လြယ္ကူကူ လက္နဲ့ဆူးေတြကို စုကိုင္လိုက္တာဘဲ ျပီးေတာ့ ဒါးေကာက္ေလးနဲ့ခဲြ အထဲ က ျကက္ဥနွစ္လို သံပျခုပ္အနွစ္ကိုကိုယူ ထမင္းစားရင္ထည့္စားျကတယ္။ ဆလံုထီးေတြေတြက သံပျခုပ္မေကာက္ဘူး ဆူးတတ္လို့တဲ့ ဆလံုမေကာက္ေပးတဲ့ သံပျခုပ္ကိုဘဲစားျကတယ္။
ဆလံုမေတြကလည္း လင္အတြက္ သံပျခုပ္မျဖစ္မေနရွာေပးျကတယ္၊ ဘာျဖစ္လို့လဲ မေမးနဲ့ေနာ္ ေမာ္ကင္းမေျဖဘူး။
ဂ်ပန္မွာ သံပျခုပ္ေဈးေကာင္းတယ္ဆိုဘဲ၊ ဘာေျကာင့္လဲ ဂ်ပန္က ဘဖိုက္တို့ ကိုမဟူရာတို့ ဂ်ပန္အေျကာင္း နံွ့နံွ့စပ္စပ္ၾကီး ကိုသိတဲ့ ကိုေဘာက်န္တိုကိုသာေမးျကည့္။ ျပီးေတာ့ ေကာလဟာလတစ္ခုျကားဖူးေသးတယ္။ အေဖျကီးဆိုတဲ႔ ဦးေနဝင္းဟာ သူဘုန္းမီးေတာက္စဥ္က ပုလဲကြ်န္းကို နွစ္စဥ္လာျပီး သံပျခုပ္တို့ ကမာတို့ လာလာစားတယ္ဆိုတာဘဲ)
Credit to Mokenlay (Myanmar Cupid)
Posted by ဂ်စ္တီး
No comments:
Post a Comment